Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Γνώση

Δημοσιεύθηκε : 17 Ιουνίου 2014

Εμφανίσεις: 685

• Αναδημοσίευση
• Συμφέροντα
• Τρόικα

Αναδημοσίευση άρθρου του Ανδρέα Θεοφάνους – 13/06/2014

Ο καθηγητής πολιτικής οικονομίας και πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, Ανδρέας Θεοφάνους, αγωνίζεται να δώσει μια διαφορετική οπτική γωνία στα προβλήματα της οικονομίας.

Η τυφλή υπακοή στις προσταγές της τρόικας, μάς οδηγεί στην οικονομική συρρίκνωση. Από πλευράς της η κυβέρνηση, παρ' όλο που διαθέτει τεράστια αυτιά, δεν φαίνεται να ακούει τίποτε και μας οδηγεί στην καταστροφή.

Αναδημοσιεύουμε λοιπόν το άρθρο, με στόχο την όσο το δυνατό πιο ολοκληρωμένη ενημέρωση σε θέματα βιώσιμων οικονομικών μέτρων που χρειάζεται να παρθούν για την ευημερία του τόπου μας:

Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του Υπουργού Οικονομικών ότι η Κύπρος θα εξέλθει από την κρίση με την ιδιωτική πρωτοβουλία, την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία, την εμμονή του με την επιστροφή στις αγορές, αλλά και τη σύσταση Συμβουλίου Δημοσιονομικής Πολιτικής προκύπτει η ανάγκη να επαναξιολογηθεί η ακολουθούμενη οικονομική πολιτική. Ένα από τα βασικά ζητήματα είναι η λειτουργία του Δημοσιονομικού Συμβουλίου καθώς εάν οι εισηγήσεις του θα πηγάζουν από τη φιλοσοφία της Τρόικα θα οδηγούν στην οικονομική συρρίκνωση. Εν ολίγοις απαιτείται ολοκληρωμένη θεωρητική και πρακτική αντίληψη ζητημάτων δημοσιονομικής πολιτικής και όχι απλώς η εφαρμογή κανονισμών. Επειδή παρατηρείται μια ευρύτερη κατάσταση σύγχυσης και αποπροσανατολισμού είναι σημαντικό να υπάρξει ένας ουσιαστικός διάλογος μεταξύ της κυβέρνησης και της άλλης άποψης. Θα ήταν επίσης χρήσιμο η ίδια η κυβέρνηση να επαναξιολογήσει την πολιτική της.

Σε σχέση με τη θέση για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς θα ήταν καλύτερο, αφ’ ενός, να τους αξιολογούμε στα πλαίσια μιας περιόδου πέραν του ενός έτους και, αφ’ ετέρου, να λαμβάνουμε υπ’ όψιν όλα τα συναφή δεδομένα. Η ουσία του ζητήματος είναι κατά πόσον η προοπτική των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών εξυπηρετεί καλύτερα την οικονομική σταθερότητα με την ευρύτερη έννοια του όρου. Η όλη φιλοσοφία βασίζεται στη θέση ότι μία νομοθετική ρύθμιση για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς αποτρέπει την εκάστοτε κυβέρνηση να δρα με αλόγιστο τρόπο. Από την άλλη όμως υπάρχουν εκείνες οι περιστάσεις όπου οι αντικειμενικές συνθήκες επιβάλλουν μία διακριτική επεκτατική δημοσιονομική πολιτική για κάποιο χρονικό διάστημα ούτως ώστε να αντιμετωπισθούν χειρότερα προβλήματα, όπως μια παρατεταμένη ύφεση.

Η συζήτηση αυτή οδηγεί στη διάκριση μεταξύ των ελλειμμάτων που είναι εν πολλοίς αποτέλεσμα των οικονομικών συνθηκών (π.χ. όπως η κυκλική διακύμανση) και αυτών που προκύπτουν ακόμη και σε περίοδο που οι οικονομικές συνθήκες είναι θετικές (διαρθρωτικό έλλειμμα). Ο συναφής κανονισμός της ΕΕ προνοεί για διαρθρωτικό δημοσιονομικό έλλειμμα που δεν θα υπερβαίνει το 0,5% του ΑΕΠ. Το παράγωγο συμπέρασμα είναι ότι σε περίπτωση ύφεσης ή ακόμα και κρίσης επιτρέπεται να κατατίθενται ως επιλογή προϋπολογισμοί με μεγαλύτερα ελλείμματα. Έτσι όταν μία οικονομία έχει ψηλή ανεργία αναπόφευκτα θα υπάρχει δημοσιονομικό έλλειμμα μεγαλύτερο του 0,5% του ΑΕΠ. Και αν προσπαθήσουμε να ισοσκελίσουμε τους προϋπολογισμούς άμεσα τότε θα εμβαθύνουμε την κρίση. Είναι λοιπόν προφανές ότι υπάρχουν οι περιπτώσεις εκείνες όπου μια επεκτατική δημοσιονομική πολιτική καθίσταται επιβεβλημένη.

Επιπρόσθετα αντί να κοιτάζουμε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς ετησίως είναι προτιμότερο να τους αξιολογούμε στα πλαίσια μιας μεγαλύτερης χρονικής περιόδου. Άλλωστε αυτή ήταν η προσέγγιση γνωστή ως η Σουηδική φιλοσοφία προϋπολογισμού κατά τη δεκαετία του 1950. Στα πλαίσια αυτά είναι δυνατό, για παράδειγμα, να στοχεύσουμε σε ένα ισοσκελισμένο προϋπολογισμό στη βάση του μέσου όρου μιας περιόδου (π.χ. μιας πενταετίας).

Εν κατακλείδι ενώ η φιλοσοφία του εξορθολογισμού δαπανών και εσόδων θα πρέπει να εμπεδωθεί, δεν πρέπει να αξιολογείται μόνο στα πλαίσια μιας λογιστικής ή και νομικιστικής προσέγγισης. Οι προεκτάσεις είναι τεράστιες και αγγίζουν την ευρύτερη φιλοσοφία της λειτουργίας του κράτους και της οικονομίας γενικότερα. Γι’ αυτό απαιτείται επαρκής κατανόηση των δεδομένων και αλλαγή νοοτροπίας.

Τα δεδομένα είναι σήμερα πολύ δύσκολα και ως κοινωνία θα πρέπει να προβληματισθούμε με νέες προσεγγίσεις για έξοδο από την κρίση. Είναι εκπληκτικό ότι ενώ η οικονομία εξακολουθεί να είναι σε βαθειά ύφεση η κυβέρνηση παραμένει πιστή στην κατά γράμμα τήρηση του Μνημονίου και εναποθέτει τις ελπίδες της στην ιδιωτική πρωτοβουλία η οποία κατ’ ουσίαν έχει πληγεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Δυστυχώς η κυβέρνηση εξακολουθεί να παραμένει ενδολόχος της φιλοσοφίας της Τρόικα ενώ η συγκεκριμένη φιλοσοφία και πρακτική αποδοκιμάζεται σε ολόκληρη την Ευρώπη. Υπογραμμίζεται ότι δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο χώρας που να έχει εξέλθει από μια τέτοια βαθειά ύφεση χωρίς ευρύτερη κρατική παρέμβαση.

To αποτέλεσμα της πολιτικής της σκληρής λιτότητας - πολιτική που έχει επιβάλει η ηγεμονική Γερμανία – είναι στην ΕΕ σήμερα να υπάρχουν 123 εκατομμύρια φτωχοί και 33 εκατομμύρια άνεργοι. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έστω και την ύστατη αντιλαμβανόμενη τον όλεθρο που οδηγεί η πολιτική της σκληρής λιτότητας μείωσε το καταθετικό επιτόκιο στο -0.10%. Η κίνηση αυτή δεν αρκεί. Για να ανακάμψουν οι ευρωπαϊκές οικονομίες και ιδιαίτερα οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου απαιτείται επεκτατική νομισματική πολιτική με τη νομισματοποίηση μέρους του χρέους, στοχευμένες δημόσιες δαπάνες και μείωση της φορολογίας.

Καταληκτικά υπογραμμίζω στη σημερινή συγκυρία για την Κύπρο τη στρατηγική σημασία μιας στοχευμένης επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής. Στα πλαίσια αυτά μια φορολογική μεταρρύθμιση με μείωση των φορολογικών συντελεστών σε σχέση με τον Φόρο Εισοδήματος, τον ΦΠΑ, τον Φόρο σε Εισοδήματα από Καταθέσεις, τον Φόρο Ιδιοκτησίας και Εισφορών στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων συνοδευόμενη με ψηλές ποινές μη συμμόρφωσης θα έχει ευεργετικά αποτελέσματα. Επιπρόσθετα είναι σημαντικό να υπάρξουν στοχευμένες δημόσιες δαπάνες και να ενθαρρυνθούν νέοι μοχλοί οικονομικής μεγέθυνσης. Αναπόφευκτα απαιτούνται αλλαγές και νέες προσεγγίσεις. Μια τέτοια προσέγγιση σε συνδυασμό με μια επεκτατική νομισματική πολιτική σε ευρύτερο ευρωπαϊκό επίπεδο θα οδηγήσει στον τερματισμό της κατηφορικής πορείας της οικονομίας και στην πολυπόθητη ανάκαμψη.

Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Γνώση

Δημοσιεύθηκε : 18 Μαρτίου 2014

Εμφανίσεις: 678

• Αναδημοσίευση
• Συμφέροντα
• Τρόικα

Αναδημοσίευση Άρθρου του Ανδρέα Θεοφάνους*
16/03/2014

Η συζήτηση και το νομοσχέδιο για τις αποκρατικοποιήσεις αποτέλεσε ένα ακόμα λόγο για τη διαιώνιση της διαίρεσης αυτής της κοινωνίας. Η πραγματικότητα είναι ότι απαιτείτο και απαιτείται αναβάθμιση, εξυγίανση και εξορθολογισμός στους ημικρατικούς οργανισμούς. Όμως εάν ως αποτέλεσμα των αποκρατικοποιήσεων ο έλεγχος των ημικρατικών οργανισμών περιέλθει σχεδόν εξ ολοκλήρου σε ιδιωτικά χέρια είναι δυνατόν να δημιουργηθούν άλλοι κίνδυνοι. Δεν μπορεί να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο τα ιδιωτικά μονοπώλια σε κάποια στιγμή να οδηγήσουν την κυπριακή οικονομία και κοινωνία σε ανεπιθύμητες καταστάσεις. Μεταξύ άλλων, πέραν των θεμάτων ασφάλειας είναι και το ενδεχόμενο ψηλότερων τιμών.

Η ουσία είναι η εξεύρεση τρόπων δημιουργίας ευρύτερων συγκλίσεων. Μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για αποκρατικοποιήσεις θα ήταν ουσιαστικό βήμα προς την ορθή κατεύθυνση εάν υπήρχε συναίνεση γύρω από τη θέση ότι το κράτος θα εξακολουθήσει να έχει το 51% του μετοχικού κεφαλαίου των ημικρατικών οργανισμών. Στα πλαίσια αυτά θα μπορούσαν να γίνουν ρυθμίσεις ούτως ώστε οι στρατηγικοί επενδυτές να έχουν την ευθύνη για αποτελεσματική διοίκηση. Με αυτή την προσέγγιση θα ήταν δυνατό να προσελκυθούν στρατηγικοί επενδυτές, να προχωρήσει η εξυγίανση και ο εξορθολογισμός στα πλαίσια μιας δημιουργικής σχέσης κράτους, επενδυτών, εργαζομένων και πολιτών. Είναι επίσης δυνατό να υπάρχουν ρυθμίσεις δια των οποίων ένα μέρος του μετοχικού κεφαλαίου να περιέλθει στους εργαζόμενους ή ακόμα και στους πολίτες γενικότερα.

Μπορεί όμως να προβληθεί η θέση ότι εάν το κράτος διατηρήσει το 51% του μετοχικού κεφαλαίου ενός ημικρατικού οργανισμού δεν θα υπάρχουν επαρκή κίνητρα για στρατηγικούς επενδυτές να εμπλακούν. Όμως, στα πλαίσια ενός συμβολαίου που περιλαμβάνει κράτος, στρατηγικούς επενδυτές, εργαζόμενους και τους πολίτες-καταναλωτές, εάν δοθεί η ευθύνη της αποτελεσματικής διεύθυνσης και διοίκησης στον στρατηγικό επενδυτή αυτό διαφοροποιεί τα δεδομένα. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες ο ρόλος του κράτους θα είναι στοχευμένος και εν πολλοίς θα επικεντρώνεται στον ποιοτικό έλεγχο. Αναφορικά με τη στρατηγική του οργανισμού είναι προφανές ότι θα εμπλέκονται όλοι οι ενδιαφερόμενοι φορείς. Έτσι ενώ ο ρόλος του κράτους θα είναι σημαντικός δεν θα είναι καθοριστικός.

Στα πλαίσια αυτών των δεδομένων είναι δυνατό να αναβαθμισθεί η ποιότητα, να μειωθούν οι τιμές και ταυτόχρονα ο στρατηγικός επενδυτής να ανταμείβεται ικανοποιητικά. Φυσικά γι’ αυτό πέραν των τεχνοοικονομικών διεργασιών απαιτείται πολιτική βούληση και γενναιότητα.

Σε σχέση με το υπεράριθμο προσωπικό που βρίσκεται στους εν λόγω οργανισμούς σημειώνεται ότι οι οποιεσδήποτε αναδιαρθρώσεις θα πρέπει να γίνουν σταδιακά και σε εθελοντική βάση. Η ουσία είναι να πορευθούμε σταδιακά και σταθερά σε μια κατάσταση πραγμάτων ψηλότερης αποδοτικότητας χωρίς αχρείαστο κοινωνικό κόστος.

Στην πολιτική δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Και για να αντιμετωπισθεί η κρίση είναι σημαντικό να υπάρξουν ευρύτερες συναινέσεις και συγκλίσεις. Το όλο ζήτημα δεν μπορεί να αξιολογηθεί αποσπασματικά. Το Μνημόνιο ως έχει οδηγεί σε ένα υπόδειγμα το οποίο δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ’ όσα επιλύει. Ενώ για ένα μέρος του κυβερνητικού συνασπισμού το Μνημόνιο θεωρείται ως Μανιφέστο πολιτικής, για την πλειοψηφία του λαού αποτελεί ένα επαχθές πλαίσιο το οποίο έχει επιβληθεί άδικα και αχρείαστα. Και τούτο παρά το γεγονός ότι είναι ευρέως αποδεκτό ότι η Κύπρος χρειάζεται εξυγίανση καθώς και ένα νέο υπόδειγμα. Ως εκ τούτου ο τρόπος χειρισμού της αποκρατικοποίησης των ημικρατικών οργανισμών θα έχει τη δική του ξεχωριστή και καθοριστική σημασία.

*Ο Ανδρέας Θεοφάνους είναι Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας και Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων του Πανεπιστημίου Λευκωσίας.

Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Γνώση

Δημοσιεύθηκε : 30 Μαϊος 2014

Εμφανίσεις: 726

• Εκδήλωση
• Αναφορά

Kάθε χρόνο, στην πόλη του Oswiecim στην Πολωνία, που εμείς την γνωρίζουμε ως Άουσβιτς, μια σημαντική εκδήλωση λαμβάνει χώρα: Το ετήσιο παγκόσμιο συνέδριο της ομάδας Κίνημα Ζωής.

Η παγκόσμια οργάνωση Κίνημα Ζωής, δίνει το παρόν της εκεί κάθε χρόνο από τη δημιουργία της το 2007, στην προσπάθεια της να δημιουργήσει έναν πιο υγιή, δίκαιο και ειρηνικό κόσμο. Το Κίνημα Ζωής είναι μια παγκόσμια πρωτοβουλία, που πηγάζει από την διεθνή και διαρκή κινητοποίηση του μη κερδοσκοπικού ιδρύματος Dr. Rath Health Foundation. Στόχος της ομάδας είναι η ενημέρωση και ενεργοποίηση των ανθρώπων ανά το παγκόσμιο, σχετικά με την διεκδίκηση των αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων μας γύρω από την Υγεία και τη Ζωή, εστιάζοντας τις δράσεις της σε 6 βασικούς πυλώνες: Φυσική Υγεία, Φυσική Τροφή, Φυσική/Ανανεώσιμη Ενέργεια, Δωρεάν και Καθαρό Νερό, Γνώση για Όλους και Θέσεις Εργασίας για Όλους.

Γιατί λοιπόν Άουσβιτς;

Οι ρίζες του Κινήματος Ζωής πάνε πίσω στο 2007, και την πρώτη συνάντηση που είχε η ομάδα με επιζήσαντες των στρατοπέδων συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Τότε ήταν που οι επιζήσαντες του ολοκαυτώματος παράδωσαν για πρώτη φορά στον Dr. Rath και την ομάδα του, τη σκυτάλη ενθύμησης και ζωής.

Τι συνδέει λοιπόν τους επιζήσαντες του Άουσβιτς με την επιστημονική ομάδα του ιδρύματος Dr. Rath;

Η ίδια δύναμη που έφερε τόσα κακά μέσα από δύο παγκόσμιους πολέμους, είναι ακριβώς η ίδια με αυτήν που αντιστέκεται και πολεμά σήμερα τόσο φανατικά τις φυσικές και επιστημονικά τεκμηριωμένες μεθόδους ίασης της Κυτταρικής Ιατρικής, που στηρίζει το ίδρυμα Dr. Rath.

Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι από όλη την Ευρώπη φυλακίστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και έχασαν τις ζωές τους ως σκλάβοι εργασίας, για έναν πολύ απλό λόγο: την απληστία των τότε επικρατουσών φαρμακευτικών και πετροχημικών εταιριών.

Σήμερα, η ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων ανά το παγκόσμιο, απειλείται καθημερινά από τα ίδια ακριβώς συμφέροντα: το κέρδος των μεγάλων φαρμακευτικών εταιριών εις βάρος της υγείας και της ανθρώπινης ζωής.

Αυτό που δεν είναι γνωστό σε πολλούς είναι πως η όλη χρηματοδότηση του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου - η οικονομική και νομική υποστήριξη για άνοδο του Ναζιστικού κόμματος στην εξουσία και η ενίσχυση του Γερμανικού στρατού με όπλα και πολεμοφόδια - δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την υποστήριξη της τότε μεγαλύτερης χημικής βιομηχανίας στον κόσμο, της IG Farben – μια σύμπραξη των κυριότερων φαρμακευτικών/χημικών εταιριών της εποχής: BAYER, BASF και Hoechst και πολλές άλλες μικρότερες εταιρείες.

Αυτό που επίσης πολλοί δεν γνωρίζουν είναι πως οι «τυχεροί» φυλακισμένοι που γλίτωναν από την αυτόματη καταδίκη σε θάνατο μέσα από τους θαλάμους αερίων, ήταν υποχρεωμένοι να δουλεύουν καθημερινά για 10 τουλάχιστον ώρες παρά τις πενιχρές συνθήκες διαβίωσης τους. Οι φυλακισμένοι λοιπόν ήταν αναγκασμένοι να περπατούν καθημερινά 8 χιλιόμετρα για να φτάσουν στο μεγαλύτερο βιομηχανικό συγκρότημα της εποχής, την IG Auschwitz, ώστε να παράξουν πολεμοφόδια, φάρμακα και χημικά για τις τότε κατακτητικές απόπειρες των Ναζί.

Σήμερα λοιπόν, έχοντας επιβιώσει από τη φρίκη του πολέμου και την απόλυτη περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής από τα αδίστακτα φαρμακευτικά καρτέλ, οι επιζήσαντες του Άουσβιτς παραδίδουν τη σκυτάλη ζωής και ενθύμησης στο Κίνημα Ζωής και ζητούν έναν διαφορετικό κόσμο. Ζητούν έναν κόσμο δίκαιο, υγιή και ειρηνικό, στον οποίο οι άνθρωποι θα γνωρίζουν τα όλα όσα συνέβησαν στο παρελθόν και τους πραγματικούς λόγους που τα έκαναν πραγματικότητα. Ζητούν ένα κόσμο στον οποίο δεν θα μπορούν να επαναληφθούν οι φρικαλεότητες τις οποίες είχαν υποστεί οι ίδιοι 70 χρόνια πριν, είτε αυτό είναι μέσω των τοξικών χημικών πατενταρισμένων «θεραπειών» που προωθούνται σήμερα τόσο αδίστακτα από τα φαρμακευτικά καρτέλ και τα μέσα ενημέρωσης τα οποία ελέγχουν, είτε είναι μέσω των αντιδημοκρατικών αποφάσεων που λαμβάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή της Ε.Ε των Βρυξελλών.

Εξάλλου, όπως είπε κάποτε και ο George Santayana, «Όποιος δεν γνωρίζει την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει».

Το Κίνημα Ζωής λοιπόν με πυρήνες σε 20 πλέον χώρες, δίνει την υπόσχεση του ότι θα επιστρέψει του χρόνου δυναμικά στο σημείο συνάντησης με τους επιζήσαντες στο Άουσβιτς, έχοντας προχωρήσει σε δημιουργικά και εποικοδομητικά βήματα στους τομείς της Υγείας, της Διατροφής, της Ενέργειας, του Νερού, της Εργασίας και της Εκπαίδευσης.

Για να δείτε τι ακριβώς κάνει η ομάδα Κίνημα Ζωής Κύπρου, κάντε κλικ εδώ.

Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Γνώση

Δημοσιεύθηκε : 23 Σεπτεμβρίου 2013

Εμφανίσεις: 681

• Παρουσίαση
• Κυπριακή Οικονομία

Πραγματοποιήθηκε την Τρίτη, 17/9, η πρώτη εκδήλωση του Κινήματος Ζωής Κύπρου για την περίοδο 2013 - 2014. Σε αίθουσα του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, ο Καθηγητής Ανδρέας Θεοφάνους μας μίλησε με θέμα «Ανατομία της Κρίσης και η Επόμενη Μέρα». Η εκδήλωση ήταν επιτυχημένη με πάνω από 50 άτομα συμμετοχή. Το κοινό έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον με αποτέλεσμα να γίνει συζήτηση με τον ομιλητή για 25 λεπτά μετά την δική του ομιλία.

Ο καθηγητής Θεοφάνους ανέλυσε με απλά και κατανοητά λόγια τη μελέτη που οργάνωσε το Κέντρο Ευρωπαϊκών και Διεθνών Θεμάτων που ο ίδιος διευθύνει, σχετικά με την οικονομική κατάσταση στην Κύπρο, το Μνημόνιο, την Τρόικα και την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε.

Ο Δρ. Θεοφάνους προτείνει - αν δεν αλλάξει η πολιτική της Γερμανίας μετά τις εκλογές - να πάμε σε εθνικό νόμισμα συγκροτημένα και με την υποστήριξη φίλων χωρών.

Παρόμοιες ομιλίες θα οργανωθούν σύντομα και σε άλλες πόλεις. Μείνετε συντονισμένοι με τη σελίδα μας στο Facebook για να είστε πάντοτε ενημερωμένοι.