- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Υγεία
- Εμφανίσεις: 886
Τέλος εποχής για την χοληστερίνη;
Υπάρχει στην Αμερική (ΗΠΑ) μια επιτροπή που ονομάζεται Dietary Guidelines Advisory Committee (DGAC). Η δουλειά αυτής της επιτροπής είναι να ανακοινώνει κατά καιρούς διατροφικές κατευθυντήριες οδηγίες για τους Αμερικανούς. Οι συστάσεις αυτής της ομάδας δεν είναι βέβαια δεσμευτικές για κανέναν, αλλά έχουν ενδιαφέρον, αφού φανερώνουν τις γενικότερες τάσεις που ισχύουν στις ΗΠΑ στον τομέα της διατροφολογίας ή και της ιατρικής ακόμα. Σε σημαντικό βαθμό οι ανακοινώσεις της επιτροπής επηρεάζουν σε παγκόσμιο επίπεδο τους διατροφολόγους, τους γιατρούς αλλά και τις επιχειρήσεις που ασχολούνται με την εμπορία και τη διακίνηση τροφίμων. Σκεφτείτε λίγο όλα όσα ακούσατε τα τελευταία 20 χρόνια για τη χοληστερίνη. Πόσο «κακή» είναι για τις αρτηρίες μας, ποιες τροφές πρέπει να αποφεύγουμε κλπ. Ολόκληρη βιομηχανία αναπτύχτηκε προκειμένου να καλύψει τις «ανάγκες» μας για αποφυγή των λιπαρών. Χιλιάδες άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά γράφτηκαν για να μας ενημερώσουν για την χοληστερίνη και τις συνέπειες της στην υγεία μας και στην υγεία των αρτηριών μας. Υποστήκαμε αφάνταστη διαφημιστική πλύση εγκεφάλου για θαυματουργά γάλατα και μαργαρίνες που «κατέβασαν τη χοληστερίνη της γιαγιάς μου κατά δέκα τοις εκατό». Όλα αυτά τα χρόνια οι γιατροί προσαρμόστηκαν στην πολιτική των φαρμακοβιομηχανιών και έγραφαν εκατομμύρια συνταγές σε όλον τον κόσμο για φάρμακα που μειώνουν την χοληστερίνη. Και ξαφνικά κάτι αρχίζει να αλλάζει!
Οι διατροφικές συστάσεις της DGAC για το 2015 αλλάζουν πλήρως τα δεδομένα. Ιδού τι έγραφαν στην αναφορά τους για το 2015:
“Χοληστερόλη: Παλαιότερα, οι Διαιτητικές Οδηγίες συνιστούσαν τον περιορισμό πρόσληψης χοληστερόλης σε λιγότερο από 300 mg/ημέρα. Το 2015 η επιτροπή διατροφικών συστάσεων (DGAC) δεν θα συνεχίσει την εν λόγω σύσταση επειδή τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι δεν υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στην κατανάλωση χοληστερόλης μέσα από τη διατροφή και των επιπέδων της χοληστερόλης στο αίμα. Σε συμφωνία και με τα συμπεράσματα της αναφοράς της Αμερικάνικης Καρδιολογικής Εταιρείας (AHA / ACC report) η χοληστερόλη είναι μια θρεπτική ουσία της οποία η αυξημένη κατανάλωση δεν συνιστά πρόβλημα”.
Συμβουλευτική Επιτροπή Διατροφικών Συστάσεων (DGAC). Αναφορά 2015, κεφάλαιο 1, σελ. 17.
Σε απλά ελληνικά αυτό που μας λέει η επιτροπή είναι ότι η κατανάλωση χοληστερίνης δεν είναι πρόβλημα για την υγεία και δεν επηρεάζει τα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα.
Πρόκειται για μια επαναστατική στροφή σε σχέση με τις συστάσεις των προηγούμενων 50 χρόνων που επηρέασαν και άλλαξαν πλήρως τις διατροφικές μας συνήθειες.
Με αυτή την αναφορά και σε συνδυασμό με τις νέες κατευθυντήριες οδηγίες της Αμερικάνικης Καρδιολογικής Εταιρείας που αποσυνδέει πλέον τη χρήση φαρμακευτικής αγωγής από τα επίπεδα της χοληστερίνης στο αίμα, έπεσε και το τελευταίο κάστρο για τους υπερασπιστές του «μπαμπούλα» της χοληστερίνης.
Η χοληστερίνη είναι προφανώς ένα απαραίτητο και ωφέλιμο μόριο.
Με τη μεσολάβηση τόσων χρόνων και τόσης πλύσης εγκεφάλου, όση υποστήκαμε όλοι, επιστήμονες και μη, τα τελευταία 20 χρόνια, έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε τη χοληστερίνη ως συνώνυμο της καταστροφής των στεφανιαίων μας αρτηριών. Κατάφεραν επίσης να μας δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση ότι αυτή η κακή χοληστερίνη που υπάρχει στο σώμα μας προέρχεται απ’ έξω, από τη διατροφή μας. Πράγμα που δεν ισχύει καθόλου. Η χοληστερίνη παράγεται κατά 85% από τον ίδιο μας τον οργανισμό και είναι ένα βασικό συστατικό για την ύπαρξη της ίδιας της ζωής. Δεν μπορούμε να επιβιώσουμε χωρίς το μόριο της χοληστερίνης. Μόνο το 15% περίπου της ολικής μας χοληστερίνης λαμβάνουμε από τη διατροφή μας και, ουσιαστικά, αυτή η εξωτερική πρόσληψη δεν επηρεάζει τα επίπεδα της χοληστερίνης στο αίμα.
Λόγω της συμμετοχής της χοληστερίνης σε πολυάριθμες λειτουργίες του οργανισμού, τα επίπεδα της στο αίμα ανεβαίνουν, όχι γιατί προσλαμβάνουμε παραπάνω από την τροφή αλλά γιατί είναι απαραίτητη στην επιδιόρθωση βλαβών σε ιστούς και κύτταρα. Το σώμα μας αυξάνει την ενδογενή παραγωγή χοληστερίνης για να βοηθήσει τους μηχανισμούς επιδιόρθωσης.
Ο καθένας από εμάς έχει διαφορετικά, γενετικά καθορισμένα, επίπεδα χοληστερίνης. Δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να μας επιτρέπουν να καθορίσουμε “φυσιολογικά” επίπεδα. Φυσιολογικές τιμές χοληστερίνης μπορούν να κυμαίνονται μεταξύ 150-320 mg/dl.
Αν όμως ένα άτομο έχει τιμές που συνήθως κυμαίνονται για παράδειγμα κοντά στα 220 ml/dl και αυτές ανέβουν κάποια στιγμή σε υψηλότερα επίπεδα, τότε αυτό σημαίνει ότι κάπου το σώμα χρειάζεται περισσότερη χοληστερίνη ώστε να διορθώσει μια βλάβη. Η χοληστερίνη δεν είναι το πρόβλημα αλλά μέρος της διαδικασίας επίλυσης. Η ιδανική λύση θα ήταν να εντοπίσουμε το σημείο της βλάβης και να επέμβουμε βοηθώντας τον οργανισμό να ολοκληρώσει την διαδικασία.
Σύμφωνα με τις επαναστατικές ανακαλύψεις του γερμανού γιατρού Dr Matthias Rath και των συνεργατών του στο Dr Rath Research Institute στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, ο κύριος λόγος, εξ αιτίας του οποίου ανεβαίνουν οι τιμές της χοληστερίνης στο αίμα, είναι η φθορά που δημιουργείται στο ενδοθήλιο των στεφανιαίων αρτηριών της καρδιάς μας. Αυτή η φθορά, που συνίσταται σε χιλιάδες μικροσκοπικές ρωγμές στο ενδοθήλιο των αρτηριών, εμφανίζεται όταν ο οργανισμός μας ζει κάτω από συνθήκες έλλειψης βιταμίνης C. Επειδή, σε αντίθεση με τα ζώα, ο ανθρώπινος οργανισμός δεν παράγει από μόνος του ούτε ένα χιλιοστό του γραμμαρίου βιταμίνης C, πρέπει να την λαμβάνει μέσα από τη διατροφή του ή ως συμπλήρωμα διατροφής. Οι άνθρωποι που δεν παίρνουν σκευάσματα βιταμίνης C και διάγουν έναν τρόπο ζωής όπου η καθημερινή τους διατροφή δεν περιλαμβάνει σχεδόν καθόλου χορταρικά και φρούτα, επιβιώνουν κάτω από συνθήκες έλλειψης βιταμίνης C. Αυτό οδηγεί σε ένα πρώιμο σκορβούτο, σε εκφύλιση δηλαδή του συνδετικού ιστού (κολλαγόνο) που υπάρχει στα τοιχώματα των στεφανιαίων αρτηριών. Αυτήν την εκφύλιση ο οργανισμός την εισπράττει ως μια βλάβη που πρέπει να την επιδιορθώσει.
Η έναρξη της διαδικασίας επιδιόρθωσης σηματοδοτείται από την αύξηση της παραγωγής χοληστερίνης από το συκώτι. Σύμφωνα με τις επιστημονικά τεκμηριωμένες ανακαλύψεις του Dr Matthias Rath, το βασικό μόριο το οποίο εναποτίθεται στο ενδοθήλιο των στεφανιαίων για να επιδιορθώσει τη ζημιά και να κλείσει τις χιλιάδες μικροσκοπικές ρωγμές που δημιουργούνται από την έλλειψη βιταμίνης C και τη συνακόλουθη φθορά του κολλαγόνου, είναι η α-λιποπρωτεΐνη [Lp(a)]. Πρόκειται για μια λιποπρωτεΐνη με ισχυρότατες ικανότητες προσκόλλησης, η οποία αποτελείται από ένα μόριο της χοληστερίνης LDL το οποίο ενώνεται με ένα μόριο αποπρωτεΐνης. Αν η εναπόθεση της Lp(a) συνεχιστεί για χρόνια προκαλείται αθηρωμάτωση, αποφράσσονται οι αρτηρίες και κινδυνεύουμε να πάθουμε έμφραγμα.
Είναι προφανές ότι η λήψη χημικών φαρμάκων τα οποία απλώς μειώνουν την παραγωγή χοληστερίνης στο συκώτι, δεν εμποδίζει τη δράση της Lp(a) και σίγουρα δεν έχει καμιά θετική επίδραση στο πραγματικό σημείο του προβλήματος, που είναι η φθορά στο ενδοθήλιο των στεφανιαίων αρτηριών. Αυτήν την φθορά στο ενδοθήλιο μπορούμε να τη διορθώσουμε τροφοδοτώντας τον οργανισμό με συνέργεια μικροθρεπτικών ουσιών, η οποία έχει εντοπιστεί ήδη και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη βιταμίνη C, τη λυσίνη την προλίνη, το χαλκό κλπ. Όλα τα μικροθρεπτικά που απαιτούνται είναι φυσικές ουσίες και δεν καλύπτονται από πατέντες. Όταν το ενδοθήλιο των στεφανιαίων ισχυροποιείται ξανά και κλείνουν οι ρωγμές, τότε οι αθηρωματικές πλάκες διαλύονται, αφού δεν έχουν λόγο ύπαρξης και τα επίπεδα χοληστερίνης και Lp(a) επανέρχονται στα φυσιολογικά.
Οι φαρμακευτικές εταιρείες κατάφεραν για ολόκληρες δεκαετίες να αποπροσανατολίσουν τους πολίτες και τους επιστήμονες, επειδή κερδίζουν 30 δισεκατομμύρια το χρόνο από την πώληση των στατινών. Οι ανακοινώσεις της Αμερικανικής καρδιολογικής Εταιρείας και της επιτροπής DGAC θέτουν τις βάσεις για μια νέα πορεία της ανθρωπότητας στο θέμα των καρδιοπαθειών, παρόλο που δεν προσεγγίζουν ακόμα τις επαναστατικές ανακαλύψεις του Dr Rath Research Institute. Αν οι ανακαλύψεις του Dr Rath κατανοηθούν από τον ιατρικό κόσμο και εφαρμοστούν στην πράξη, μπορούμε με σιγουριά να μιλήσουμε για το τέλος της καρδιοπάθειας.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Υγεία
- Εμφανίσεις: 1081
Δείτε ένα μικρό video που αποδεικνύει την επιστημονική συνεργασία του Νομπελίστα Linus Pauling με τον Ιδρυτη του Dr Rath Health Foundation, Matthias Rath. Πριν από σχεδόν 25 χρόνια ξεκίνησαν τον κοινό τους αγώνα να πείσουν ότι η καρδιοπαθεια (αθηρωμάτωση των στεφανιαίων) είναι μια πρόδρομη μορφή σκορβούτου και οφείλεται σε έλειψη βιταμίνης C. Ενώ είναι ΣΙΓΟΥΡΟ ότι αυτή η καινούρια γνώση κάποια στηγμή θα επικρατήσει (όπως έγινε με όλες τις μεγάλες ανακαλύψεις, που αρχικά πολεμήθηκαν από το κατεστημένο της εκάστοτε εποχής), είναι από την άλλη ΛΥΠΗΡΟ το γεγονός ότι 25 χρόνια μετά, οι φαρμακοβιομηχανίες καταφέρνουν ακόμα να κρατούν δέσμια την ιατρική κοινότητα σε παρωχημένες θεωρίες, με αποτέλεσμα να εξακολουθούν να πεθαίνουν 15 εκατομμύρια άνθρωποι κάθε χρόνο, οι οποίοι -υποτίθεται - έπρεπε να σωθούν με τις στατίνες.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Υγεία
- Εμφανίσεις: 873
Αναδημοσίευση άρθρου από ΤΟ ΒΗΜΑ
Ο ρόλος των λείων μυϊκών κυττάρων στην αθηρωματική πλάκα είναι πολυπλοκότερος από ό,τι πιστευόταν– ίσως τα κύτταρα αυτά δεν είναι τα «καλά» παιδιά που νόμιζαν οι ειδικοί αλλά τα «κακά»
Σχόλιο
Ο τίτλος αυτού του άρθρου που δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ είναι πράγματι απόλυτα ορθός. Τα όσα πιστεύαμε μέχρι τώρα για την αθηρωμάτωση (θεωρία της «κακής» χοληστερίνης που κάνει ζημιά στα αγγεία και εναποτίθεται στο τοίχωμα τους) είναι εντελώς λανθασμένα. Σύμφωνα με τις έρευνες του Dr Rath Research Institute, η αθηρωμάτωση αποτελεί στην ουσία ένα πρώιμο σκορβούτο, του οποίου η πρωταρχική αιτία είναι η έλλειψη βιταμίνης C. Η έλλειψη αυτής της ζωτικής για τον οργανισμό βιταμίνης, έχει ως αποτέλεσμα αδυναμία του συνδετικού ιστού και δημιουργία χιλιάδων μικροσκοπικών ρωγμών στα τοιχώματα των στεφανιαίων αρτηριών της καρδιάς. Ο οργανισμός αντιδρά στη φθορά των αρτηριών παράγει στο συκώτι αυξημένη χοληστερίνη. Το μόριο της LDL χοληστερίνης συνδέεται με μια κολλώδη πρωτεΐνη, και δημιουργείται ένα νέο μόριο που λέγεται α-λιποπρωτεΐνη. Αυτό το κολλώδες μόριο εναποτίθεται στα τοιχώματα των αρτηριών για να προστατεύσει τα αγγεία και να κλείσει τις ρωγμές. Αν αυτό συνεχιστεί για χρόνια δημιουργούνται τοπικά αθηρωματικές πλάκες.
Τα λεία μυϊκά κύτταρα που υπάρχουν στα τοιχώματα των αρτηριών είναι στην πραγματικότητα «καλά παιδιά», αφού πολλαπλασιάζονται και διογκώνονται στα σημεία της φθοράς, προκειμένου και αυτά να προστατεύσουν τα αγγεία. Άρα η λύση του προβλήματος της αθηρωμάτωσης δεν θα βρεθεί στη συμπεριφορά των λείων μυϊκών κυττάρων. Η λύση του προβλήματος των καρδιοπαθειών και η σωτηρία εκατομμυρίων ζωών κάθε χρόνο, βρίσκεται στη συσχέτιση: έλλειψη βιταμίνης C— πρώιμο σκορβούτο – αθηρωμάτωση.
Αναδημοσίευση άρθρου της Θεοδώρας Τσώλη
Οι προσπάθειες των ειδικών να καταπολεμήσουν τις επικίνδυνες αθηρωματικές πλάκες οι οποίες εναποτίθενται στις αρτηρίες και προκαλούν καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια έχουν «χτιστεί» επάνω σε λανθασμένες πεποιθήσεις σχετικά με τη σύνθεση και τον σχηματισμό των πλακών. Αυτό δείχνει μια νέα μελέτη ειδικών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, η οποία αναμένεται να οδηγήσει τους ερευνητές στο να επανεκτιμήσουν τις προσεγγίσεις τους σχετικά με την ανάπτυξη θεραπειών ενάντια στην αθηρωμάτωση αλλά και να αλλάξουν ορισμένες από τις βασικές πεποιθήσεις τους σχετικά με την αθηροσκλήρωση.
«Η κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως αφορά τις επιπλοκές της αθηροσκλήρωσης, με σημαντικότερη τη ρήξη αθηρωματικής πλάκας. Αν κάτι τέτοιο συμβεί σε μια από τις μεγάλες στεφανιαίες αρτηρίες, είναι ένα καταστροφικό γεγονός» ανέφερε ο Γκάρι Οουενς από το Ερευνητικό Κέντρο Robert M. Berne για τα Καρδιαγγειακά του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, και προσέθεσε: «Οταν μια πλάκα υποστεί ρήξη, μπορεί να προκαλέσει τον σχηματισμό μεγάλου θρόμβου, ο οποίος είναι ικανός να μπλοκάρει τη ροή του αίματος προς την καρδιά. Αυτό προκαλεί τα περισσότερα καρδιακά επεισόδια. Ο θρόμβος μπορεί επίσης να μετακινηθεί και να προκαλέσει εγκεφαλικό επεισόδιο αν φθάσει ως ένα αιμοφόρο αγγείο στον εγκέφαλο. Ετσι το να κατανοήσουμε τι ακριβώς ελέγχει τη σταθερότητα των πλακών είναι άκρως σημαντικό».
Λεία μυϊκά κύτταρα: τα «καλά παιδιά»;
Ως σήμερα οι ειδικοί πίστευαν ότι τα λεία μυϊκά κύτταρα – τα κύτταρα βοηθούν τα αιμοφόρα αγγεία να συστέλλονται και να διαστέλλονται – είναι τα «καλά παιδιά» στη μάχη του σώματος ενάντια στην αθηρωματική πλάκα. Θεωρούνταν ότι τα κύτταρα αυτά μεταναστεύουν από τη φυσιολογική «κατοικία» τους στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων στο σημείο ανάπτυξης αθηρωματικής πλάκας, όπου και προσπαθούν να απομακρύνουν τα συσσωρευμένα λιπίδια, τα κύτταρα που πεθαίνουν και άλλα «συστατικά» της αθηρωματικής πλάκας. Το δόγμα ήταν λοιπόν ότι όσο περισσότερα λεία μυϊκά κύτταρα εντοπίζονται στην αθηρωματική πλάκα – και κυρίως στο πιο εσωτερικό στρώμα της που αποκαλείται «ινώδης κάψα» – τόσο πιο σταθερή είναι η πλάκα και τόσο μικρότερος ο κίνδυνος ρήξης της.
Η νέα μελέτη όμως αποκαλύπτει ότι αυτά που πίστευαν ως τώρα οι επιστήμονες είναι το λιγότερο ανεπαρκή. Και αυτό διότι είχαν εκτιμήσει πολύ λανθασμένα τον αριθμό των λείων μυϊκών κυττάρων μέσα στις αθηρωματικές πλάκες. Ο αριθμός αυτός, όπως προκύπτει από τα καινούργια στοιχεία, είναι πολύ μεγαλύτερος από ό,τι πιστευόταν, γεγονός που μαρτυρεί πως τα συγκεκριμένα κύτταρα πιθανώς συμβάλλουν και εκείνα στη δημιουργία των πλακών.«Υποπτευόμασταν ότι υπήρχε ένας μικρός αριθμός λείων μυϊκών κυττάρων στις αθηρωματικές πλάκες τον οποίο δεν καταφέρναμε να προσδιορίσουμε με τις υπάρχουσες μεθόδους ανίχνευσης. Ωστόσο ο αριθμός δεν ήταν μικρός – έφθανε στο 82%. Το 82% των λείων μυϊκών κυττάρων μέσα στις προχωρημένες αθηροσκληρωτικές βλάβες δεν μπορεί να εντοπιστεί με βάση την κλασική μεθοδολογία, καθώς τα κύτταρα της βλάβης μειώνουν την έκφραση των δεικτών των μυϊκών κυττάρων. Ετσι τελικά είχαμε υποτιμήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τον αριθμό των λείων μυϊκών κυττάρων που βρίσκονται μέσα στη βλάβη» είπε ο δρ Οουενς.
Ή μήπως τα «κακά»;
Ξαφνικά λοιπόν ο ρόλος αυτών των κυττάρων αποδεικνύεται πολύ πιο πολύπλοκος. Είναι τελικά «καλά» ή «κακά παιδιά» τα λεία μυϊκά κύτταρα; Πρέπει να αναπτύσσονται θεραπείες που αυξάνουν τον αριθμό τους; Αποδεικνύεται τώρα ότι οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δεν είναι καθόλου εύκολες μέσα από τη μελέτη που δημοσιεύθηκε online στην επιθεώρηση «Nature Medicine». Και γίνονται ακόμη δυσκολότερες αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι ορισμένα λεία μυϊκά κύτταρα θεωρείται λανθασμένα πως είναι ανοσοκύτταρα που ονομάζονται μακροφάγα ενώ κάποια μακροφάγα «μεταμφιέζονται» σε λεία μυϊκά κύτταρα. Ολα αυτά προκαλούν σύγχυση ακόμη και στους ερευνητές. Ο δρ Οουενς σημείωσε ότι υπάρχει τελικώς «πλήρης αμφιβολία σχετικά με το ποιο κύτταρο είναι ποιο μέσα στη βλάβη» – σημειώνεται πως από τη μελέτη προέκυψε ότι κάποιες ομάδες λείων μυϊκών κυττάρων μετατρέπονται επίσης σε κύτταρα που μοιάζουν με βλαστικά και με ινοβλάστες.
Η διδακτορική ερευνήτρια Λόρα Σάνκμαν από το εργαστήριο του δρος Οουενς κατάφερε να ξεπεράσει τους περιορισμούς της «παραδοσιακής» μεθόδου ανοσόχρωσης για την ανίχνευση των λείων μυϊκών κυττάρων στην αθηρωματική πλάκα. Η προσέγγισή της αφορούσε γενετική σήμανση των λείων μυϊκών κυττάρων στην αρχή της ανάπτυξής τους, ώστε οι ειδικοί να μπορούν να ακολουθήσουν τα ίδια αλλά και τους απογόνους τους ακόμη και αν είχαν… αλλάξει χαρακτήρα. «Αυτό μάς επέτρεψε να τοποθετήσουμε σήμανση στα λεία μυϊκά κύτταρα όταν γνωρίζαμε ότι πρόκειται πράγματι για τέτοια κύτταρα. Στη συνέχεια αφήσαμε στο πλαίσιο πειραμάτων σε ποντίκια την αθηροσκλήρωση να εξελιχθεί προκειμένου να δούμε πού βρίσκονταν αυτά τα κύτταρα» σημείωσε η δρ Σάνκμαν.
Γονίδιο-«κλειδί» κάνει τα «κακά» παιδιά «καλά»
Επιπλέον η ερευνήτρια εντόπισε ένα γονίδιο-«κλειδί», το Klf4, το οποίο φαίνεται να ρυθμίζει τις μεταλλαγές των λείων μυϊκών κυττάρων. Είναι αξιοσημείωτο ότι όταν αποσιώπησε αυτό το γονίδιο επιλεκτικά στα λεία μυϊκά κύτταρα οι αθηρωματικές πλάκες συρρικνώθηκαν σημαντικά και εμφάνισαν χαρακτηριστικά που μαρτυρούσαν πως ήταν πιο σταθερές – αυτός είναι ο ιδανικός θεραπευτικός στόχος για την αντιμετώπιση της αθηρωμάτωσης στον άνθρωπο. Συγχρόνως η απώλεια του Klf4 δεν μείωσε τον αριθμό των κυττάρων στα σημεία των αθηρωματικών πλακών αλλά οδήγησε σε αλλαγή των λειτουργικών ιδιοτήτων τους, η οποία ήταν ευεργετική σε ό,τι αφορούσε την παθογένεια της νόσου. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι τα «κακά» παιδιά έγιναν «καλά». Ολα αυτά τα ευρήματα εγείρουν σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τις ως σήμερα μελέτες που αφορούσαν την αθηροσκλήρωση. Επιπλέον είναι τα πρώτα που δείχνουν ότι θεραπείες οι οποίες στοχεύουν στον έλεγχο των ιδιοτήτων των λείων μυϊκών κυττάρων μέσα στις αθηρωματικές πλάκες μπορεί να είναι άκρως αποτελεσματικές στην αντιμετώπιση μιας πάθησης που αποτελεί κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως.
Πηγή:
ΤΟ ΒΗΜΑ: Λανθασμένα τα όσα πιστεύαμε για την αθηροσκλήρωση
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Υγεία
- Εμφανίσεις: 881
Για το εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας
απόσπασμα από το βιβλίο του Andreas Moritz
«Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ» (εκδόσεις Διόπτρα)
Θυμάστε το σκάνδαλο με το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος στο Τέξας το 2007; Ο κυβερνήτης Ρικ Πέρι είχε θεσπίσει νόμο που προέβλεπε τον εμβολιασμό όλων των 12χρονων κοριτσιών κατά του ιού HPV(ιός ανθρώπινων θηλωμάτων), προκειμένου να προληφθεί ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας. Επρόκειτο για νόμο που παρέκαμπτε το νομοθετικό σώμα της Πολιτείας. Η προσπάθεια του κυβερνήτη να επιβάλει υποχρεωτικούς εμβολιασμούς σε παιδιά, προκάλεσε την οργή γονιών και φορέων για την προστασία των ανθρώπινων και πολιτικών δικαιωμάτων. Δεν άργησε να αποκαλυφθεί το <<μυστικό>> του Πέρι: Η απόφαση θα απέφερε εκατομμύρια δολάρια στην κατασκευάστρια εταιρεία-Merck- η οποία είχε χορηγήσει μεγάλα χρηματικά ποσά στον Πέρι για την πολιτική του καμπάνια. Το σκάνδαλο όμως δεν τελειώνει εδώ. Μέσα από μια σειρά περιστατικών που <<μυρίζουν >> μίζες και εξαπάτηση, αποκαλύφθηκε ότι την περίοδο κατά την οποία ο κυβερνήτης προσπαθούσε να επιβάλει τον εμβολιασμό, ο επικεφαλής του επιτελείου του ήταν στέλεχος της Merck. Εξαιτίας των αυξανόμενων πιέσεων, το νομοθετικό σώμα του Τέξας εντέλει πέρασε νόμο που ανακαλούσε, το διάταγμα του Πέρι.
Είναι εύκολο να πιστέψουμε τα καταφερτζίδικα λόγια των πολιτικών –άλλωστε, από την παιδική μας ηλικία προσπαθούν να μας κάνουν πλύση εγκεφάλου ότι τα εμβόλια είναι ευεργετικά για την υγεία μας. Αν δεν είχε ανακαλυφθεί το σκάνδαλο γύρω από το εμβόλιο του HPV, χιλιάδες παιδιά θα είχαν εμβολιαστεί με ένα χημικό κοκτέιλ, η επίδραση του οποίου έχει αποτελέσει κατ’ επανάληψη επίμαχο ζήτημα.
Έχει ενδιαφέρον να επισημάνουμε ότι το επίμαχο εμβόλιο κατά του HPV είναι το Gardasil, το οποίο εγκρίθηκε από τον FDA τον Ιούνιο 2006-δηλαδή, κάτι λιγότερο από 12 μήνες πριν από την έναρξη της εκστρατείας υποχρεωτικού εμβολιασμού του κυβερνήτη Πέρι.
Περιττεύει να πούμε ότι η χορήγηση του σε όλα τα 12χρονα κορίτσια θα αποτελούσε στρωμένη αγορά για τη Merck.
Όπως ήταν αναμενόμενο το Gardasil έχει υπάρξει αντικείμενο οξύτατων διαφωνιών. Η κατασκευάστρια εταιρεία ισχυρίζεται ότι το εμβόλιο προσφέρει προστασία από τέσσερα στελέχη του HPV που προκαλούν καρκίνο τραχήλου της μήτρας και κονδυλώματα. Σύμφωνα με το CDC, μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου 2009 στις ΗΠΑ είχαν διανεμηθεί 26 εκατομμύρια δόσεις Gardasil.
Επιπλέον το CDC αναφέρει ότι μέχρι εκείνη την ημερομηνία, το VAERS είχε λάβει πάνω από 15.000 αναφορές για ανεπιθύμητες παρενέργειες, το 7% των οποίων ήταν σοβαρές. Αυτά ήταν ψυχρά στατιστικά στοιχεία, ώσπου συσχετίστηκαν με ορισμένα σοβαρά γεγονότα που συνδέονταν με το εμβόλιο. Έτσι, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα αφότου εγκρίθηκε, το εμβόλιο συσχετίστηκε με θανάτους νεαρών γυναικών, οι οποίες κατέληξαν λίγες ώρες μετά τη χορήγηση του. Έχουν εκφραστεί υποψίες ότι το εμβόλιο συντελεί στο σχηματισμό θρόμβων και στην πρόκληση εγκεφαλικών επεισοδίων, ενώ συσχετίζεται με το σύνδρομο Guillain-Barre -σπάνια, εξουθενωτική διαταραχή του νευρικού συστήματος, κατά την οποία τα νεύρα εμφανίζουν φλεγμονή, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις επέρχεται παράλυση.
Φορείς για τα δικαιώματα των πολιτών έχουν δηλώσει ότι διαθέτουν επαρκή στοιχεία για το συσχετισμό του εμβολίου κατά του HPV της Merck, με 18 θανάτους, οι 11 από τους οποίους συνέβησαν σε διάστημα μικρότερο της μιας εβδομάδας από την ημερομηνία του εμβολιασμού. Αποβολές παρατηρήθηκαν στις γυναίκες που είχαν λάβει το επίμαχο εμβόλιο.
Σύμφωνα με μελέτη, τα αποτελέσματα της οποίας ανακοινώθηκαν στο περιοδικό Ganadian Medical Association Journal τον Ιανουάριο του 2009, ερευνητές στην Αυστραλία διαπίστωσαν ότι το Gardasil είχε προκαλέσει σοβαρή αλλεργική αντίδραση(αναφυλαξία), η οποία συχνά συνεπάγεται θάνατο. Το συμπέρασμα της μελέτης ήταν ότι το εμβόλιο έχει 5 έως 26 φορές περισσότερες πιθανότητες να προκαλέσει τέτοιες αντιδράσεις σε νεαρές γυναίκες, συγκριτικά με άλλα εμβόλια που χορηγούνται στη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα.
Εντέλει, η κυβέρνηση των ΗΠΑ εξέδωσε προειδοποίηση για το εμβόλιο τον Ιούλιο 2009,ενώ το VAERS εξέδωσε ανακοίνωση, η οποία δήλωνε ότι το Gardasil συσχετίζεται με ανεπιθύμητες παρενέργειες 400 φορές περισσότερο συγκριτικά με το εμβόλιο της μηνιγγίτιδας που χορηγείται σε αυτή την ηλικιακή ομάδα. Την 28η Σεπτεμβρίου 2010, το σύστημα VAERS είχε λάβει ήδη πάνω από 18.000 αναφορές για ανεπιθύμητες παρενέργειες του Gardasil, στις οποίες συγκαταλέγονται 65 θάνατοι. Είναι σαφές ότι ο αριθμός των βλαβών που προκαλούνται εξαιτίας του εμβολίου αυξάνεται ταχύτατα. Και αυτά είναι μόνο τα καταγεγραμμένα περιστατικά, τα οποία αποτελούν το κατ΄ εκτίμηση 1-10% όλων των περιστατικών.
Η κυβερνητική ανακοίνωση συνιστούσε στο Κογκρέσο <<να ερευνήσει τις διαδικασίες της πρόχειρης έγκρισης του εμβολίου λόγω ελλείψεως δεδομένων για την ασφάλεια των κοριτσιών κάτω των 17 ετών>>. Κατά συνέπεια, αυτή η αναφορά εγείρει ένα σοβαρό ηθικό ζήτημα: Mε δεδομένο ότι το Gardasil είχε δοκιμαστεί μόνο σε ενήλικες γυναίκες, ο κυβερνήτης Πέρι είχε το ηθικό δικαίωμα να επιβάλει υποχρεωτικό εμβολιασμό σε 12χρονα κορίτσια με αυτές τις θανατηφόρες ουσίες;
Καθώς συσσωρεύονταν ολοένα και περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία για την επιβλαβή επίδραση του εμβολίου, το Gardasil υπέστη άλλο ένα πλήγμα, αυτή τη φορά από τον επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που διεξήγαγε τις κλινικές μελέτες της Merck. Σε εξομολόγηση του, την οποία ανακάλεσε κατόπιν πιέσεων από την φαρμακευτική εταιρεία-κολοσσό, ο ερευνητής παραδέχτηκε ότι το εμβόλιο χάνει την αποτελεσματικότητα του πέντε χρόνια αφότου χορηγηθεί. Δεν είναι να απορεί κανείς που η Merck κοστολογεί κάθε δόση του εμβολίου περί τα 400 δολάρια!
Επιπρόσθετα , ανεξάρτητες έρευνες δείχνουν ότι ο ιός HPV αποβάλλεται από τον οργανισμό μέσα σε δύο έτη από τη στιγμή της μόλυνσης στο 70-90% των περιπτώσεων. Αν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι σε θέση να αποβάλει τον ιό και να προστατεύσει τον οργανισμό από μελλοντικές επιθέσεις, για ποιο λόγο να εμβολιάζονται οι γυναίκες;
Η τελευταία εξέλιξη στην ιστορία του Gardasil συνέβη τον Οκτώβριο 2009. Ήταν μια ημέρα-ορόσημο για τη Merck, μιας και ο FDA είχε εγκρίνει τη χορήγηση του εμβολίου στα αγόρια, με στόχο την πρόληψη των κονδυλωμάτων.
Φυσικά και δεν επρόκειτο για σύμπτωση που αυτή η ανακοίνωση έγινε ενώ δεν είχε καλά-καλά συμπληρωθεί ένα 24ωρο αφότου ο μεγάλος αντίπαλος GlaxoSmithKline ανακοίνωσε ότι ο FDA είχε εγκρίνει το δικό του εμβόλιο κατά του HPV!
Όλα αυτά τα δεδομένα εγείρουν σοβαρά ηθικά ζητήματα: Τα κίνητρα τουλάχιστον μίας κατασκευάστριας εταιρείας για την προώθηση ενός εμβολίου (κατά του HPV , στην προκειμένη περίπτωση) είναι ολοφάνερα αμιγώς οικονομικά, επιδεικνύοντας πλήρη αδιαφορία για τη ζωή των νεαρών γυναικών που πείθονται να εμβολιαστούν.
Ευελπιστούμε ότι η δραματική ιστορία του Gardasil θα ενθαρρύνει τους γονείς και τα παιδιά τους να μη συναινούν απερίσκεπτα στην πρόσληψη πειραματικών σκευασμάτων όπως το Gardasil, το οποίο ουδέποτε ελέγχτηκε συγκριτικά με κάποιο πλασέμπο. Είναι σαφές ότι δεν μπορούμε να βασιζόμαστε σε κανέναν εθνικό φορέα, προκειμένου να προστατευτούμε από τις ραδιουργίες των πάντοτε άπληστων για χρήμα φαρμακευτικών εταιρειών. Ο FDA υποτίθεται πως είναι ο φορέας που διαφυλάσσει και επιβλέπει την υγεία των Αμερικανών πολιτών, φαίνεται όμως ότι έχει ξεπουληθεί επανειλημμένα σε μια συγκεκριμένη φαρμακευτική εταιρεία, χωρίς να λάβει υπόψη του τα κίνητρά της.
Τέλος, αν ένας υγιής οργανισμός είναι σε θέση να κάνει ότι και ένα συνθετικό εμβόλιο, ποιος ο λόγος να εμβολιαζόμαστε για τον ιό HPV;
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Υγεία
- Εμφανίσεις: 938
Νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, καταγράφει πώς οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β μπορούν να προστατεύσουν από την σχετιζόμενη με την ηλικία εξασθένηση του εγκεφάλου (age-related brain-waisting) αλλά μόνο σε άτομα με υψηλά επίπεδα ωμέγα-3 λιπαρών οξέων.
Η νέα μελέτη του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης επικυρώνει ουσιαστικά περαιτέρω, την προσέγγιση ότι οι μικροθρεπτικές ουσίες εργάζονται σε συνέργεια αφού καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ικανότητα των βιταμινών Β να προστατεύσουν από την σχετιζόμενη με την ηλικία εξασθένιση του εγκεφάλου, εξαρτάται από το κατά πόσο τα άτομα έχουν βέλτιστα επίπεδα ωμέγα-3 λιπαρών οξέων ή όχι. Την έννοια της συνέργειας έθεσε για πρώτη φορά ο Δρ Rath, η Δρ Niedzwiecki και οι ερευνητές στο Dr. Rath Ινστιτούτο Έρευνας στην Καλιφόρνια.
Επί πολλά χρόνια, η επιστημονική έρευνα που διεξάγεται στο Ινστιτούτο απέδειξε ότι τα καλύτερα αποτελέσματα από τη λήψη συμπληρωμάτων μικροθρεπτικών ουσιών επιτυγχάνονται με την εφαρμογή συγκεκριμένων και σωστά επιλεγμένων συνδυασμών μικροθρεπτικών ουσιών, που ενεργούν σε βιολογική συνέργεια.
Για να μάθετε περισσότερα και να αποκτήσετε πρόσβαση σε πρόσθετες μελέτες που χρησιμοποιούν την προσέγγιση της συνέργειας των θρεπτικών συστατικών, επισκεφθείτε την ηλεκτρονική βιβλιοθήκη στην ιστοσελίδα του Παγκόσμιου Αλφαβητισμού Υγείας.
Για αυτά και περισσότερα νέα φυσικής υγείας, ρίξτε μια ματιά στην σελίδα του εβδομαδιαίου δελτίου υγείας του ιδρύματος μας, Dr. Rath Health Foundation.
Πηγές:
- Ίδρυμα Υγείας Dr. Rath Health Foundation
- Αρχικό άρθρο: “An Exciting Finding: Are the Brain Health Benefits of B Vitamins Dependent on Omega-3 Levels?” ένα άρθρο από τον Stephen Daniells - Nutraingredients-usa
Σελίδα 8 από 12