Ο συνδετικός ιστός είναι το πλέον άφθονο είδος ιστού στο σώμα μας. Το σχήμα και η μορφή του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των οργάνων του, των μυών, των οστών, και των χόνδρων, καθορίζονται από τις ιδιότητες του συνδετικού ιστού. Το δέρμα, το αίμα, τα αιμοφόρα αγγεία, ο λιπώδης ιστός (τα κύτταρα λίπους), οι τένοντες, οι σύνδεσμοι, και τα δόντια είναι διάφορα παραδείγματα του συνδετικού ιστού. Ως εκ τούτου, ο όρος «ασθένειες του συνδετικού ιστού» περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα παθήσεων. Ορισμένες από αυτές είναι κληρονομικές, ενώ άλλες αναπτύσσονται λόγω της υπερβολικής φλεγμονής. Παραδείγματα φλεγμονωδών νόσων του συνδετικού ιστού είναι το σκληρόδερμα, ο λύκος, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η αγγειίτιδα (φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων) η μικτή νόσος του συνδετικού ιστού, κλπ.

Η φλεγμονή μπορεί να οδηγήσει σε πολλές ασθένειες στον συνδετικό ιστό. Η καρδιαγγειακή νόσος σχετίζεται επίσης με φλεγμονώδεις διεργασίες. Μέσω της ανασταλτικής τους επίδρασησ στα διάφορα προ-φλεγμονώδη ένζυμα, οι μικροθρεπτικές ουσίεςέχουν την δυνατότητα να καταστείλουν αποτελεσματικά τις φλεγμονές.

Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ανοικτής πρόσβασης Scientific Reports, έδειξε ισχυρή συσχέτιση και αυξημένη συχνότητα εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων σε άτομα που έχουν ασθένειες του συνδετικού ιστού1. Αυτή είναι μια δημοσίευση με βάση την αναδρομική αξιολόγηση των ιατρικών αρχείων περίπου 250.000 ενηλίκων ασθενών με νόσους του συνδετικού ιστού, στις οποίες περιλαμβάνονται η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο λύκος, η σκληροδερμία και η δερματομυοσίτιδα (ένας συγκεκριμένος τύπος συμμετρικής μυϊκής αδυναμίας με εξάνθημα). Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι αφρικανικής καταγωγής αμερικανοί που έπασχαν από νοσήματα του συνδετικού ιστού, είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να έχουν κάποιο είδος καρδιαγγειακής νόσου – αθηροσκλήρωση, έμφραγμα, στηθάγχη ή εγκεφαλικό επεισόδιο – σε σύγκριση με τους Καυκάσιους. Αυτές οι καρδιαγγειακές παθήσεις χαρακτηρίζονται από στένωση των αιμοφόρων αγγείων και συστηματική φλεγμονή. Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι οι νέοι Αφρό-αμερικανοί ασθενείς με νόσους του συνδετικού ιστού, αναπτύσσουν τις καρδιαγγειακές νόσους νωρίτερα από τον υπόλοιπο πληθυσμό.

Ενώ αυτή η συγκεκριμένη μελέτη δεν επέμενε στις αιτίες της αυξημένης συχνότητας εμφάνισης καρδιαγγειακών ασθενειών, σε ασθενείς που πάσχουν από διαταραχές του συνδετικού ιστού, είναι γνωστό ότι η βασική αιτία και για τις δύο αυτές διαταραχές, είναι η εκτεταμένη συστημική φλεγμονή στο σώμα. Η φλεγμονή είναι μια προσωρινή αντίδραση σε κάθε είδους τραυματισμό των ιστών, προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία της επιδιόρθωσης των ιστών. Αν και είναι μια προσωρινή αντίδραση, η φλεγμονή μπορεί να διαρκέσει για χρόνια όταν οι βλαπτικοί παράγοντες όπως το κάπνισμα, και άλλα ερεθιστικά στοιχεία τα οποία προκαλούν βλάβη των ιστών, δεν απομακρύνονται. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αρθρίτιδα, γαστρίτιδα, σκλήρυνση κατά πλάκας, αθηροσκλήρωση, και ακόμη και στον καρκίνο.

Έχουμε τεκμηριώσει τις αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις ενός μίγματος μικροθρεπτικών ουσιών που αποτελείται από βιταμίνη C, τα αμινοξέα λυσίνη και προλίνη, και εκχύλισμα πράσινου τσαγιού, σε ανθρώπινα αορτικά λεία μυϊκά κύτταρα2. Αυτά τα ευρήματα είναι σημαντικά σε σχέση με τις διεργασίες της φλεγμονής που σχετίζεται με την εξέλιξη της αθηροσκλήρωσης. Σε μια άλλη μελέτη, δείξαμε ότι ένα μείγμα επιλεγμένων μικροθρεπτικών ουσιών σε συνδυασμό με τα φλαβονοειδή του κίτρου και την κουερσετίνη, εργάστηκαν συνεργικά και μείωσαν σημαντικά τους δείκτες της φλεγμονής στο αίμα3. Επιπροσθέτως, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η συμπλήρωση με μικροθρεπτικές ουσίες παρείχε καλύτερη προστασία έναντι της φλεγμονής από τα κοινά παυσίπονα -ibuprofen- και μείωσε τα επίπεδα των ενζύμων Cox2 και άλλους φλεγμονώδεις δείκτες. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι φαρμακευτικοί Cox2 αναστολείς, όπως το Vioxx, εμπεριέχουν επικίνδυνες για τη ζωή παρενέργειες και απομακρύνθηκαν από την αγορά πριν από μερικά χρόνια.

Επί του παρόντος, εκτός από την τεχνητή καταστολή των συμπτωμάτων, δεν υπάρχουν ικανοποιητικές συμβατικές θεραπείες διαθέσιμες για τη φλεγμονή, για τις ασθένειες του συνδετικού ιστού, ή για τις καρδιαγγειακές παθήσεις. Έχουμε αποδείξει ότι τα μικροθρεπτικά στοιχεία είναι ασφαλή, αποτελεσματικά, και προσφέρουν επιπλέον οφέλη για την υγεία.

Η παγκόσμια αγορά των συμπληρωμάτων αξίζει 76 δις ευρώ το χρόνο, εκ των οποίων τα 33,5 δισεκατομμύρια ευρώ είναι το μερίδιο της βιομηχανίας συμπληρωμάτων των ΗΠΑ. Οι καταναλωτές δαπανούν δισεκατομμύρια για τα συμπληρώματα διατροφής και έχουν εμπιστοσύνη στις ευεργετικές επιδράσεις τους. Ωστόσο, ερχόμενοι αντιμέτωποι με αμέτρητες επιλογές σε μια παγκόσμια αγορά, η επιλογή των συμπληρωμάτων γίνεται τελικά δύσκολη υπόθεση. Σπάνια οι καταναλωτές θα ενημερωθούν για τα επαρκή επιστημονικά στοιχεία, ούτως ώστε να διαλέξουν ένα σωστό προϊόν, και παίρνουν τις αποφάσεις αγοράς ενός προϊόντος σύμφωνα με το μάρκετινγκ της κάθε εταιρίας. Το Dr. Rath Research Institute διεξάγει ακαδημαϊκή έρευνα στον τομέα της φυσικής υγείας και παρέχει μια επιστημονική βάση για την ανάπτυξη μοναδικών συνδυασμών μικροθρεπτικών ουσιών, που βασίζονται στη συνέργεια.

Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός διατροφικών συμπληρωμάτων στην αγορά. Οι επιστήμονες του Dr. Rath Research Institute έχουν πραγματοποιήσει μια εις βάθος έρευνα για τα πιο γνωστά προϊόντα μικροθρεπτικών ουσιών. Το αποτέλεσμα είναι σαφές: πολλά από αυτά τα προϊόντα έχουν μικρή αποτελεσματικότητα.

Τα πιο δημοφιλή συμπληρώματα περιέχουν είτε μεμονωμένα στοιχεία - όπως η βιταμίνη C, η βιταμίνη D, το ασβέστιο, ή μόνο φυτικά εκχυλίσματα - είτε έναν τυχαίο συνδυασμό μικροθρεπτικών συστατικών. Η πλειονότητα των συμπληρωμάτων εκείνων που περιέχουν πολλαπλά θρεπτικά συστατικά και φυτικά εκχυλίσματα, δεν περιγράφουν με σαφήνεια τα κριτήρια για την επιλογή των συστατικών. Πολύ λίγη προσοχή δίνεται στον συνδυασμό τους σε ποικίλες δόσεις, για το κατά πόσον αυτοί οι συνδυασμοί λειτουργούν πραγματικά μαζί ή αν κάποια συστατικά μπορεί να εξουδετερώσουν τη δράση άλλων ουσιών μέσα στο σώμα μας! Εάν υπάρξουν συγκεκριμένες απαιτήσεις για απόδειξη της αποτελεσματικότητάς τους, μπορεί συχνά να καταφεύγουν σε γενικές δηλώσεις μέσα από δημοσιευμένες έρευνες που διεξήχθησαν από τρίτους, και που αφορούν μόνο τα μεμονωμένα συστατικά, αντί του συνδυασμού όλων των θρεπτικών ουσιών. Ο τελικός στόχος είναι να πάρουν τα λεφτά από τους καταναλωτές, παρά η φροντίδα της υγείας των καταναλωτών.

Ως εκ τούτου, αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε και να συγκρίνουμε την αποτελεσματικότητα των διαφόρων διατροφικών συμπληρωμάτων εξετάζοντας το πώς λειτουργούν σε κυτταρικό επίπεδο, το οποίο είναι άλλωστε το βασικό επίπεδο όπου καθορίζεται η υγεία του σώματός μας και η ικανότητά του να καταπολεμά τις ασθένειες. Μερικοί από τους συνδυασμούς μικροθρεπτικών ουσιών που εξετάστηκαν, ταυτοποιήθηκαν στο ινστιτούτο μας. Άλλοι ήταν δημοφιλείς ακριβοί συνδυασμοί διαθέσιμοι στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ*. Δεδομένου ότι αυτοί οι συνδυασμοί περιέχουν αντιοξειδωτικά συστατικά και μερικοί από αυτούς ισχυρίζονται ότι έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες, χρησιμοποιήσαμε διαφορετικές μεθόδους για να ελέγξουμε πόσο αποτελεσματικοί είναι για την προστασία των κυττάρων από την οξειδωτική βλάβη. Η οξειδωτική βλάβη μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες χρόνιες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της επιταχυνόμενης γήρανσης, της αρθρίτιδας, των φλεγμονωδών ασθενειών, των καρδιακών παθήσεων, της νόσου του Alzheimer, και του καρκίνου.

Βρήκαμε ότι ορισμένοι από τους συνδυασμούς που κυκλοφορούν στο εμπόριο, που περιέχουν υψηλές ποσότητες βιταμίνης C και άλλες αντιοξειδωτικές ενώσεις, δεν έδειξαν οποιαδήποτε αξιοσημείωτη αντιοξειδωτική δράση και δεν θα μπορούσαν να παρέχουν αποτελεσματική προστασία στα κύτταρα όταν αυτά εκτίθενται στη δημιουργία ελευθέρων ριζών. Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε στις πολύ χαμηλές ημερήσιες δόσεις που συνιστώνται από τον κατασκευαστή, είτε στην κατώτερη ποιότητα των πρώτων υλών, ή ακόμη και στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των συστατικών που περιέχονται στις φόρμουλές τους.

Σε αντίθεση με αυτό, οι συνδυασμοί μικροθρεπτικών ουσιών που δημιουργήθηκαν από εμάς, αποδείχθηκε ότι περιέχουν πολύ υψηλές αντιοξειδωτικές ιδιότητες για την κυτταρική προστασία. Αυτοί, οι βασισμένοι στη συνέργεια, συνδυασμοί μικροθρεπτικών ουσιών, παρέχουν μεγαλύτερη προστασία σε ποικίλους τύπους ανθρώπινων κυττάρων από την τοξικότητα του Η2Ο2, με αποτέλεσμα πιο βιώσιμα κύτταρα με δυνατότητες μεταβολικής ανάρρωσης. Μια συγκριτική αξιολόγηση έδειξε ότι οι συνεργιστικοί συνδυασμοί μικροθρεπτικών ουσιών, μπορούν να κινητοποιήσουν αποτελεσματικά την υγιή ανάπτυξη των κυττάρων κατά 40-50 %, ενώ κάποιοι άλλοι συνδυασμοί οδήγησαν σε επιβράδυνση της ανάπτυξης των κυττάρων.

Ενθαρρύνουμε όλους τους καταναλωτές συμπληρωμάτων διατροφής να απαιτήσουν από τους κατασκευαστές να παρέχουν τις επιστημονικές αποδείξεις για την αποτελεσματικότητα των συμπληρωμάτων τους. Οι καταναλωτές θα πρέπει να παίρνουν συνειδητές αποφάσεις μόνο μετά την ανάγνωση της εν λόγω επιστημονικής απόδειξης και αφού κατανοήσουν την αποτελεσματικότητα των συμπληρωμάτων που επιλέγουν για να ωφελήσουν την υγεία και την ευημερία τους.

Η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη “εορτάζεται” κάθε χρόνο στις 14 Νοεμβρίου. Είναι η ημέρα η οποία έχει οριστεί εδώ και 25 χρόνια από τη Διεθνή Ομοσπονδία Διαβήτη (IDF) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) ως η επίσημη ημερομηνία για την ενημέρωση των πολιτών για τον Διαβήτη.

Σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη το 2015 είχαμε 415 εκατομμύρια άτομα με Διαβήτη και το 2040 αναμένεται αύξηση στα 642 εκατομμύρια, μια αύξηση του 55% ή 1 στους 10 ενήλικες.

Στην Ευρώπη του 2015 είχαμε 59.8 εκατομμύρια άτομα με Διαβήτη (9.1%) και αναμένεται το 2040 να έχουμε 71.1 εκατομμύρια άτομα με Διαβήτη (10.7%).

Στην Κύπρο από επιδημιολογική μελέτη του 2003 αναφέρονται ποσοστά κοντά στο 10.3%. Το κόστος, η παγκόσμια δηλαδή δαπάνη, που χρειάστηκε για την θεραπεία του Διαβήτη και αντιμετώπιση των επιπλοκών του το 2015 έφτασε τα 673 δισεκατομμύρια δολλάρια.

Είναι προφανώς μια “χρυσοφόρα” ασθένεια για όσους ασχολούνται με το εμπόριο της ασθένειας. Επιπλέον πρέπει να παρατηρήσουμε το εξής: Aφού κάθε χρόνο που “γιορτάζουμε” την Παγκόσμια Μέρα Διαβήτη ακούμε τα ίδια νούμερα, τα οποία μας πληροφορούν για τεράστιες αυξήσεις στoν αναμενόμενο στο μέλλον αριθμό των ανθρώπων που θα πάσχουν από διαβήτη, είναι πολύ λογικό να συμπεράνουμε ότι οι πρακτικές που ακολουθούνται από τη συμβατική ιατρική για την αντιμετώπιση του διαβήτη είναι τουλάχιστον αναποτελεσματικές. Είναι δεδομένο άλλωστε ότι με τις συμβατικές αγωγές κανένας διαβητικός δεν θεραπεύεται. Απλά η αρρώστια συντηρείται και διαιωνίζεται. Παίρνοντας οι διαβητικοί τα διάφορα χημικά φάρμακα προσπαθούν να κρατήσουν το σάκχαρο σε χαμηλότερα επίπεδα για να μειωθούν οι επιπλοκές του διαβήτη. Υποφέρουν όμως τελικά από όλες τις παρενέργειες των αντιδιαβητικών φαρμάκων.

Στην περίπτωση εμφάνισης επιπλοκών από διάφορα όργανα είναι και πάλι πλημμελής η αντιμετώπιση, με αποτέλεσμα κάποιοι ασθενείς να οδηγούνται σε ακρωτηριασμούς, τύφλωση κλπ. Η πλημμελής και μη αποτελεσματική αντιμετώπιση του διαβήτη αλλά και των επιπλοκών του οφείλεται στο γεγονός ότι ο συμβατικός τρόπος σκέψης δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του σύγχρονες ανακαλύψεις επιστημονικά τεκμηριωμένες. Αυτές οι καινούριες και τεκμηριωμένες γνώσεις αφορούν τη χρήση συνέργειας μικροθρεπτικών ουσιών, τόσο για την πρόληψη του διαβήτη όσο και για την αντιμετώπιση αυτής της ασθένειας και των επιπλοκών της. Είναι οι γνώσεις που έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα το Dr Rath Research Institute. Η “ατυχία” είναι ότι αυτός ο τεκμηριωμένος επιστημονικά τρόπος αντιμετώπισης του διαβήτη και των επιπλοκών του στηρίζεται σε συνδυασμό μικροθρεπτικών ουσιών, έχει να κάνει δηλαδή με βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, μέταλλα, φυτοθρεπτικά κλπ. Όλα αυτά όμως είναι φυσικές ουσίες που δεν μπορούν να πατενταριστούν και επομένως η χρήση τους θίγει τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από την ασθένεια του διαβήτη.

Και σε αυτήν την περίπτωση, όπως και στον καρκίνο και στις καρδιοπάθειες, ο άνθρωπος και η υγεία του και η ζωή του, μπαίνουν πιο χαμηλά από το οικονομικό κέρδος και από τα συμφέροντα των μετόχων των φαρμακευτικών εταιρειών.

Συχνά Συνταγογραφούμενα Καρδιαγγειακά Φάρμακα μπορούν να οδηγήσουν σε Εξασθένιση των Αρτηριακών Τοιχωμάτων 

Τα φάρμακα που προορίζονται για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, καθώς και για τη διόρθωση των αρρυθμιών και ορισμένων μορφών καρδιακής νόσου, είναι τα συνηθέστερα συνταγογραφούμενα φάρμακα στις Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα. Ένας στους τρεις ενήλικες, ή περίπου 75 εκατομμύρια άνθρωποι, έχουν διαγνωστεί με υψηλή αρτηριακή πίεση στις ΗΠΑ και πολλοί άλλοι είναι στα πρόθυρα της υπέρτασης.Περίπου 15 εκατομμύρια ασθενείς στις ΗΠΑ έχουν κάποια μορφή ακανόνιστων καρδιακών παλμών, ή αρρυθμίες. Τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα φάρμακα για τη θεραπεία αυτών και άλλων συνθηκών είναι οι λεγόμενοι «αναστολείς διαύλων» ή «ανταγωνιστές», οι οποίοι περιλαμβάνουν αναστολείς διαύλων για το ασβέστιο, το νάτριο και το κάλιο. Οι πωλήσεις αυτών των φαρμάκων έχουν φθάσει τα 6 δισεκατομμύρια $ σε όλο τον κόσμο. Στις ΗΠΑ, οι αναστολείς των διαύλων ασβεστίου είναι η όγδοη μεγαλύτερη κατηγορία στις πωλήσεις συνταγογραφούμενων φαρμάκων.

Αυτά τα φάρμακα εμποδίζουν την είσοδο του ασβεστίου (και άλλων πολύτιμων μετάλλων) μέσα στα κύτταρα αναστέλλοντας συγκεκριμένα κανάλια που βρίσκονται στα τοιχώματα των λείων μυϊκών κυττάρων στο ενδοθήλιο των αιμοφόρων αγγείων, στα καρδιακά μυϊκά κύτταρα (μυοκύτταρα), και σε άλλους ιστούς. Αναστέλλοντας αυτά τα κανάλια, τα φάρμακα προκαλούν χαλάρωση των κυττάρων και άλλες φαρμακολογικές επιδράσεις. Τα κανάλια μεταφοράς νατρίου χρησιμοποιούνται επίσης από τη βιταμίνη C για να εισέρχεται στα κύτταρα.

Αναστολείς διαύλων Ασβεστίου
Μια μελέτη από το Dr Rath Research Institute δείχνει ότι οι αναστολείς ασβεστίου − ειδικά η νιφεδιπίνη − εμποδίζουν την παραγωγή του κολλαγόνου, το οποίο είναι το πιο σημαντικό μόριο για τη σταθερότητα του συνδετικού ιστού και των αιμοφόρων αγγείων. Η βιταμίνη C, από την άλλη πλευρά, είναι σε θέση να αντιστρέψει την παρεμπόδιση της παραγωγής κολλαγόνου.

Μια νέα μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Dr. Rath Research Institute και δημοσιεύθηκε στο American Journal of Cardiovascular Disease1 δείχνει ότι, εκτός από την παρεμπόδιση της εισόδου του ασβεστίου, τα φάρμακα αυτά εμποδίζουν την απορρόφηση της βιταμίνης C από τα κύτταρα. Η βιταμίνη C είναι ένα βασικό θρεπτικό συστατικό για την παραγωγή κολλαγόνου – το μόριο κλειδί για την σταθερότητα των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων και του συνδετικού ιστού γενικότερα. Η μακροπρόθεσμη ανεπάρκεια της βιταμίνης C είναι ιδιαίτερα επιζήμια για τα κύτταρα τα οποία οικοδομούν τα τοιχώματα των αρτηριών, καθώς αυτή η ανεπάρκεια μπορεί να προκαλέσει μικροσκοπικές δομικές βλάβες, που ακολουθούνται από την συσσώρευση αθηρωματικών εναποθέσεων – η αιτία των καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων. Η μελέτη δείχνει ότι μεταξύ των αναστολέων διαύλων που μελετήθηκαν, η νιφεδιπίνη (δηλαδή, Procardia, Nifediac) έχει την πιο έντονη δράση, προκαλώντας μια σημαντική μείωση της παραγωγής κολλαγόνου από τα ανθρώπινα μυικά αγγειακά κύτταρα. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι αυτά τα φάρμακα υποτίθεται ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν για αόριστο χρονικό διάστημα, οι επιβλαβείς τους συνέπειες για την υγεία προκαλούν μεγάλη ανησυχία.

Από την άποψη αυτή, η μελέτη δείχνει ότι η προκαλούμενη από τους αναστολείς ασβεστίου εξασθένιση της παραγωγής κολλαγόνου από τα κύτταρα, μπορεί να αντισταθμιστεί με την παροχή βιταμίνης C. Ειδικότερα, η πρόσληψη της λιποδιαλυτής βιταμίνης C (παλμιτικό ασκορβύλιο), και όχι της απλής βιταμίνη C, είχε ως αποτέλεσμα την σημαντικά υψηλότερη συγκέντρωση της βιταμίνης C μέσα στα κύτταρα, υποστηρίζοντας περαιτέρω την παραγωγή κολλαγόνου.

Το γεγονός ότι οι αναστολείς των διαύλων ασβεστίου – που λαμβάνονται από δεκάδες εκατομμύρια καρδιοπαθείς σε όλο τον κόσμο με την πεποίθηση ότι μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη καρδιακών προσβολών – στην πραγματικότητα αυξάνουν τον κίνδυνο για καρδιακά επεισόδια, εξ αιτίας της αποδυνάμωσης του καρδιακού μυός και των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων, αποτελεί ένα σημαντικό εμπόδιο για την καρδιολογία. Επιπλέον, αυξημένος κίνδυνος καρκίνου του μαστού και ασθένειες των ούλων έχουν επίσης αναφερθεί. Με βάση τα αποτελέσματα της νέας μελέτης, είναι πιθανό ότι πολλές από τις παρενέργειες αυτών των φαρμάκων θα μπορούσαν να προληφθούν απλώς με συμπλήρωση ενός συνεργιστικού συνδυασμού βιταμίνης C, που να συμπεριλαμβάνει το παλμιτικό ασκορβύλιο, και άλλες βασικές θρεπτικές ουσίες.

Παραπομπή 1: Ivanov V, et al., Am J Cardiovasc Dis 2016:6(2):26-35

Πηγή: Dr. Rath Health Foundation

 

Νέες ανακαλύψεις αλλάζουν το τοπίο στο χώρο των καρδιοπαθειών

Πραγματοποιήθηκε στις 05 Νοεμβρίου 2016, η ώρα 16:00, η εν λόγω διάλεξη με το Δρ.Γεώργιο Κατσώνη Ομοιοπαθητικό γιατρό και σύμβουλο Κυτταρικής Ιατρικής, στην Πολιτιστική αίθουσα της Τράπεζας Κύπρου στη Λεμεσό

Στη διάλεξη αυτή ο γιατρός Κατσώνης ανέλυσε τις καινούριες επιστημονικά τεκμηριωμένες ανακαλύψεις στον τομέα της αθηρωμάτωσης, οι οποίες καθορίζονται από το τρίπτυχο: έλλειψη βιταμίνης – σκορβούτο – αθηρωμάτωση. Η έλλειψη βιταμίνης C προκαλεί φθορά στα τοιχώματα των στεφανιαίων αρτηριών (πρώιμο σκορβούτο) με αποτέλεσμα ο οργανισμός να αντιδρά με αύξηση της Lp(a) (α -λιποπρωτεϊνη) που εναποτίθεται στις αρτηρίες και οδηγεί μακροπρόθεσμα σε κλείσμο των αρτηριών και έμφραγμα. Η λήψη συνέργειας μικροθρεπτικών ουσιών (βιταμίνη C, λυσίνη, προλίνη, χαλκός κλπ) κτίζει κολλαγόνο και διορθώνει τις ζημιές στις στεφανιαίες αρτηρίες με αποτέλεσμα να διαλύονται οι αθηρωματικές πλάκες και να πέφτουν οι τιμές της χοληστερίνης και της Lp(a).