Φυσική Εξάλειψη του Διαβήτη

Περισσότεροι από 100 εκατομμύρια Αμερικάνοι, πάσχουν από διαβήτη. Οι διαταραχές του διαβήτη έχουν ένα γενετικό υπόβαθρο και χωρίζονται σε δύο τύπους: νεανικός διαβήτης (τύπου Ι) και διαβήτης των ενηλίκων (τύπου ΙΙ) . Ο νεανικός διαβήτης γενικά προκαλείται από μια γενετική ανωμαλία που οδηγεί σε ανεπαρκή παραγωγή ινσουλίνης στο σώμα και απαιτεί τακτικές ενέσεις ινσουλίνης για να ελεγχθούν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα. Η πλειοψηφία των διαβητικών ασθενών, ωστόσο, θα αναπτύξουν αυτή τη νόσο ως ενήλικες. Οι μορφές του διαβήτη των ενηλίκων έχουν επίσης γενετικό υπόβαθρο. Ωστόσο, τα αίτια που προκαλούν την εκδήλωση της νόσου στους ασθενείς αυτούς είναι άγνωστα, σε οποιοδήποτε στάδιο στην ενήλικη ζωή τους. Ως εκ τούτου, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο διαβήτης είναι μία ακόμη ασθένεια που εξακολουθεί να αυξάνεται σε παγκόσμια κλίμακα.

Η συμβατική ιατρική περιορίζεται στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του διαβήτη των ενηλίκων, μειώνοντας τα αυξημένα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα. Ωστόσο, τα καρδιαγγειακά νοσήματα και άλλες επιπλοκές του διαβήτη συμβαίνουν ακόμη και σε εκείνους τους ασθενείς που έχουν ελεγχόμενα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Παρόλο που η μείωση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα είναι απαραίτητη, είναι εν τούτοις μια ατελής θεραπεία για τις επιπλοκές του διαβήτη.

Η Σύγχρονη Κυτταρική Ιατρική παρέχει τώρα μια σημαντική ανακάλυψη στην κατανόηση των αιτιών, την πρόληψη και την επικουρική θεραπεία του διαβήτη των ενηλίκων. Η πρωταρχική αιτία του διαβήτη των ενηλίκων είναι μια μακροπρόθεσμη έλλειψη ορισμένων βιταμινών και άλλων βασικών θρεπτικών συστατικών στα εκατομμύρια των κυττάρων του παγκρέατος (του οργάνου που παράγει ινσουλίνη), του ήπατος και των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων, καθώς και άλλων οργάνων.

Στη βάση μιας κληρονομικής διαταραχής που αφορά το διαβήτη, οι ελλείψεις βιταμινών και άλλων βασικών θρεπτικών συστατικών μπορεί να προκαλέσουν έναν διαβητικό μεταβολισμό και την εμφάνιση του διαβήτη των ενηλίκων. Αντίθετα, η βέλτιστη πρόσληψη βιταμινών και άλλων συστατικών με κυτταρικές θρεπτικές ουσίες, μπορεί να βοηθήσει αφ’ ενός μεν στην πρόληψη της εμφάνισης του διαβήτη των ενηλίκων και αφ’ ετέρου να βοηθήσει αποτελεσματικά την αντιμετώπιση του εγκατεστημένου ήδη διαβήτη και των επιπλοκών του.

Επιστημονικές έρευνες και κλινικές μελέτες έχουν τεκμηριώσει την ιδιαίτερη αξία των βιταμινών C, Ε, ορισμένων βιταμινών Β, του χρωμίου και άλλων βασικών θρεπτικών συστατικών, βοηθώντας στην ομαλοποίηση του διαβητικού μεταβολισμού και στην πρόληψη της καρδιαγγειακής νόσου.

Ο διαβήτης είναι μια ιδιαίτερα ύπουλη μεταβολική διαταραχή. Κυκλοφοριακά προβλήματα και θρόμβωση μπορεί να συμβούν σχεδόν σε οποιοδήποτε μέρος του αγωγού των αιμοφόρων αγγείων, μήκους 60.000 μιλίων.

Πώς Αναπτύσσονται οι Διαβητικές Καρδιαγγειακές Παθήσεις

Το κλειδί για την κατανόηση της καρδιαγγειακής νόσου σε διαβητικούς είναι η κατανόηση της ομοιότητας, σε μοριακή δομή, της βιταμίνης C και των μορίων της ζάχαρης (της γλυκόζης). Αυτή η ομοιότητα οδηγεί σε μεταβολική σύγχυση με σοβαρές συνέπειες:

Τα κύτταρα των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων μας, περιέχουν μικροσκοπικές βιολογικές αντλίες εξειδικευμένες για την άντληση της γλυκόζης και - ταυτόχρονα – των μορίων της βιταμίνης C από την κυκλοφορία του αίματος στο τοίχωμα των αιμοφόρων αγγείων. Σε ένα υγιές άτομο, αυτές οι αντλίες μεταφέρουν τη βέλτιστη ποσότητα του σακχάρου και των μορίων της βιταμίνης C μέσα στο τοίχωμα των αιμοφόρων αγγείων, επιτρέποντας την κανονική λειτουργία του τοιχώματος και, έτσι, την πρόληψη της καρδιαγγειακής νόσου.

Λόγω της υψηλής συγκέντρωσης σακχάρου στο αίμα, οι αντλίες γλυκόζης και βιταμίνης C υπερφορτώνονται με μόρια σακχάρου. Αυτό οδηγεί σε μια υπερφόρτωση γλυκόζης και, ταυτόχρονα, σε μια ανεπάρκειας βιταμίνης C στο εσωτερικό των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων. Η συνέπεια αυτών των μηχανισμών είναι μια πάχυνση των τοιχωμάτων σε ολόκληρο τον αγωγό των αιμοφόρων αγγείων, η οποία θέτει σε κίνδυνο τα όργανα για εμφράγματα.

Η βέλτιστη ημερήσια πρόσληψη των επιλεγμένων κυτταρικών θρεπτικών ουσιών - ειδικότερα της βιταμίνης C - βοηθά στην αποκατάσταση της ισορροπίας μεταξύ της βιταμίνης C και του μεταβολισμού του σακχάρου εντός των κυττάρων του παγκρέατος, των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων και άλλων οργάνων.

 

Επιστημονικές Δημοσιεύσεις για τα Θρεπτικά Συστατικά και τον Διαβήτη
Μάθετε περισσότερα για την κυτταρική υγεία

Προστατευτείτε από το Αντιγριπικό Εμβόλιο!

Η βιομηχανία των εμβολίων επιμένει ότι τα αντιγριπικά της εμβόλια είναι το κλειδί για έναν υγιή χειμώνα. Παρότι έχουν περάσει 38 χρόνια από την τελευταία σοβαρή επιδημία γρίπης, εκατομμύρια άνθρωποι λαμβάνουν κάθε χρόνο τα εμβόλια της. Είναι απορίας άξιο πώς απολύτως υγιείς άνθρωποι λαμβάνουν κάθε χρόνο μία ένεση που περιέχει ένα συνηθισμένο αβλαβές μικρόβιο, τα στελέχη του οποίου μεταλλάσσονται κάθε χρόνο. Παρότι το αντιγριπικό εμβόλιο δεν μπορεί να είναι αξιόπιστο, πολλοί εργοδότες ενθαρρύνουν τους εκατομμύρια υπαλλήλους τους να εμβολιάζονται κάθε χρόνο, προκειμένου να μην πάρουν αναρρωτικές άδειες.

Όλες οι μορφές γρίπης ξεκινούν από την Άπω Ανατολή και ακολούθως εξαπλώνονται στη Δύση νωρίς το χειμώνα, για να κορυφωθούν τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο. Ο ιός της ινφλουέντσας (γρίπη) απαντά σε τρείς τύπους –Α,Β και C. Τα τελευταία χρόνια, ο τύπος Α παρουσιάζει τη μεγαλύτερη συχνότητα. Αυτό που καθιστά το αντιγριπικό εμβόλιο τόσο αναξιόπιστο, είναι το γεγονός ότι τα στελέχη του ιού της γρίπης είναι διαφορετικά κάθε χρόνο και η υποτιθέμενη προστασία διαρκεί μόλις έξι μήνες. Επομένως, κάθε φθινόπωρο θα πρέπει να λαμβάνουμε νέο εμβόλιο για διαφορετικό ιό. Το πρόβλημα είναι ότι οι φαρμακοβιομηχανίες δεν γνωρίζουν το καλοκαίρι το στέλεχος του ιού που θα χτυπήσει το δυτικό ημισφαίριο κατά τους χειμερινούς μήνες.

Οι παρασκευάστριες εταιρείες καλλιεργούν τα εμβόλια που περιέχουν ζώντα ιό σε αυγά ορνίθων. Μετά την έγχυση του εμβολίου στον οργανισμό, ενδέχεται να προκύψουν παρενέργειες όπως ερυθρότητα και πόνος στην περιοχή της ένεσης, καθώς και μία μορφή γρίπης. Τα άτομα που λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα ή πάσχουν από καρδιοπάθειες μπορεί να εμφανίσουν σοβαρές παρενέργειες. Το εμβόλιο ενδέχεται να αποβεί επικίνδυνο για τα άτομα που είναι αλλεργικά στα αυγά.

Ένα υγιές άτομο μπορεί να νοσήσει από γρίπη χωρίς κανένα πρόβλημα. Απεναντίας, μετέπειτα αποκτά φυσική ανοσία ενάντια σε μελλοντικές «συναντήσεις» με νέα στελέχη του ιού της γρίπης. Η φύση δημιουργεί νέες μορφές ιών κάθε χρόνο, οι οποίοι εξαπλώνονται με ακριβή συγχρονισμό, προκειμένου να διασφαλιστεί η  οικολογική ισορροπία και η ανοσία των φυτών, των ζώων και του ανθρώπου.

Αν ένα άτομο προσβάλλεται πολύ συχνά από λοιμώξεις, προφανώς το ήπαρ και η χοληδόχος κύστη του είναι τοξινωμένα και επιβαρυμένα με εκατοντάδες λίθους. Οι χολόλιθοι αποτελούν γόνιμο έδαφος για πολλά λοιμογόνα βακτήρια και ιούς, και έχουν ανοσοκατασταλτική επίδραση. Η αποβολή όλων των χολόλιθων από το ήπαρ είναι η καλύτερη πρόληψη για όλες τις λοιμώξεις. Τα άτομα που έχουν αποτοξινώσει το ήπαρ τους με αυτή τη διαδικασία αναφέρουν ότι δεν κρυολογούν, ούτε προσβάλλονται από γρίπη.

Επειδή τα αντιγριπικά εμβόλια που χρησιμοποιούνταν μέχρι το 2002 περιείχαν ζώντα ιό και προκαλούσαν έντονες παρενέργειες, δημιουργήθηκαν νέα εμβόλια. Η νέα σύσταση περιέχει subvirion, δηλαδή ιό που τεμαχίζεται ώσπου να απομείνουν μικρά θραύσματα του. Αυτό δεν μειώνει την επικινδυνότητα του εμβολίου. Ουσιαστικά, τα αντιγόνα ή οι ξένες πρωτεΐνες του εμβολίου, για τα οποία ο οργανισμός αναγκάζεται να παραγάγει αντισώματα, είναι εξίσου τοξικά και επιβλαβή όσο και ο ζωντανός ιός.

Εκτός από το subvirion, το αμτιγριπικό εμβόλιο περιέχει πλήθος άλλων ουσιών, τις οποίες μάλλον δεν θα θέλαμε ποτέ να βάλουμε στον οργανισμό μας. Σε αυτές συγκαταλέγονται τα εξής:

  • Αντιγόνα αιμαγλουτινίνης – προκαλούν συσσωμάτωση ερυθροκυττάρων, με  επακόλουθο τα καρδιαγγειακά νοσήματα.
  • Το ένζυμο νευραμινιδάση, το οποίο αποκόπτει το νευραμινικό οξύ από την κυτταρική μεμβράνη, με επακόλουθο την αποδυνάμωση όλων των κυττάρων του οργανισμού.
  • Μία λευκή κρυσταλλική ουσία που καλείται αλλαντοίνη. Είναι τοξικό παραπροϊόν του μεταβολισμού των θηλαστικών. Εξαιτίας της υψηλής της περιεκτικότητας σε άζωτο, η αλλαντοίνη χρησιμοποιείται και ως λίπασμα. Στον άνθρωπο, ευνοεί το σχηματισμό λίθων στην ουροδόχο κύστη και τα νεφρά.
  • Γενταμικίνη -  αντιβιοτικό ευρέος φάσματος, το οποίο προστίθεται σε εμβρυοφόρα αυγά ορνίθων, ως βακτηριοστατικό.
  • Φορμαλδεΰδη – καρκινογόνα ουσία, η οποία χρησιμοποιείται αφενός ως συντηρητικό, αφετέρου για την αδρανοποίηση του ιού.
  • Οι τοξικές ουσίες τριβουτυλικός φωσφόρος (tri butylphosphate) και πολυσορβικό 80(Polysorbate 80, U.S.P)
  • Ρητίνες, οι οποίες αποσκοπούν στην εξουδετέρωση <μεγάλου τμήματος> του τριβουτυλικού φωσφόρου και του πολυσορβικού 80.
  • Θιμεροσάλη (thimerosal) – συντηρητικό εμβολίων, το οποίο βασίζεται στον υδράργυρο.
  • Πολυαιθυλενογλυκόλη(Polyethylene glycol) – προέρχεται από την αιθυλενογλυκόλη, η οποία αποτελεί αντιψυκτικό και ταυτόχρονα δηλητήριο για σκύλους και άλλους φυσικούς εχθρούς των προβάτων.
  • Αιθερική ισοοκτυλφαινόλη( Isooctylphenyl ether) –αιθερική ένωση με αντισηπτικές ιδιότητες. Αποτελεί τερατογόνο (προκαλεί σοβαρές προγεννητικές ανωμαλίες) και προκαλεί ατροφία όρχεων σε θηλαστικά.
  • Οι παρασκευάστριες εταιρείες δεν εγγυώνται ότι το εμβόλιο τους προσφέρει προστασία από τη γρίπη. Γι’ αυτό, δηλώνουν με επιφύλαξη ότι «το εμβόλιο μειώνει τις πιθανότητες λοίμωξης. Σε περίπτωση νόσησης, η γρίπη εκδηλώνεται με ήπια μορφή». Ορισμένοι διατυπώνουν παρεμφερείς αμφιβολίες για τα προϊόντα τους κατά τον εξής «κομψό» τρόπο:

«Είναι γνωστό ότι το τρέχον αντιγριπικό εμβόλιο δεν είναι αποτελεσματικό ενάντια σε όλα τα στελέχη του ιού της γρίπης». Ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό μάθημα προέρχεται από την Ιαπωνία. Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός που εφαρμόστηκε στην Ιαπωνία όχι μόνο δεν απέφερε κανένα όφελος, αλλά και αύξησε τους θανάτους που καταλογίζονται στη γρίπη και το εμβόλιο.

Γιατί να εμπιστευτούμε την υγεία μας σε ένα κοκτέιλ τοξικών ουσιών, όταν ακόμα και ένα ελαφρά αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί κάλλιστα να μας προστατέψει από την γρίπη; Το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού μας, το  οποίο βασίζεται σε πολύ αναπτυγμένους μηχανισμούς και έχει εξελιχθεί μέσα σε εκατομμύρια χρόνια, σαφώς είναι σε θέση να μας προστατέψει από τη γρίπη καλύτερα από οποιοδήποτε ανθρώπινο κατασκεύασμα. Από την άλλη, με κάθε εμβολιασμό, το ανοσοποιητικό σύστημα εξαντλείται προοδευτικά και εμφανίζονται ολοένα και πιο έντονες παρενέργειες. Ούτως ή άλλως, πάντα υπάρχει η πιθανότητα να νοσήσουμε από τη γρίπη. Ο κατάλογος που ακολουθεί περιλαμβάνει τις παρενέργειες που μπορεί να προκύψουν αν επιλέξουμε την οδό του εμβολιασμού.

ΟΙ ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΕΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥ

  • Πόνος στο σημείο της ένεσης
  • Πόνος ή ευαισθησία
  • Ερύθημα
  • Φλεγμονή
  • Αποχρωματισμός του δέρματος
  • Σκλήρυνση δέρματος
  • Σχηματισμός εξογκώματος ή οιδήματος
  • Υπερευαισθησία *εκδηλώνεται με κνησμό και κνίδωση)
  • Πυρετός
  • Αίσθημα κακουχίας
  • Μυαλγίες
  • Αρθραλγίες
  • Εξασθένηση του οργανισμού
  • Ρίγη
  • Ίλιγγοι
  • Κεφαλαλγίες
  • Λεμφαδενοπάθεια
  • Εξάνθημα
  • Ναυτία
  • Εμετός
  • Διάρροια
  • Φαρυγγίτιδα
  • Αγγειοπάθεια
  • Αγγειίτιδα
  • Αναφυλαξία σε ασθματικούς, με πιθανό επακόλουθο το θάνατο
  • Αναφυλακτικό σοκ, με πιθανό επακόλουθο το θάνατο

Είναι βέβαιο ότι ο εμβολιασμός δεν δημιουργεί ανοσία Είναι αδύνατον να αποκτήσουμε ανοσία με δηλητήρια που αποδιοργανώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Μελέτες ομάδας Ιταλών επιστημόνων έδειξαν ότι το αντιγριπικό εμβόλιο μειώνει τα κλινικά επεισόδια γρίπης μόλις κατά 6 τοις εκατό στους ενήλικες, ενώ η αποτελεσματικότητα του μειώνεται με την πάροδο του χρόνου. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι εμβολιασμός δεν συνεπάγεται απαραίτητα ανοσία. Για να το πούμε με απλά λόγια, το πλύσιμο των χεριών και τα λοιπά μέτρα υγιεινής, καθώς και η ισορροπημένη διατροφή, είναι πιο αποτελεσματικά σε σύγκριση με τον εμβολιασμό. Αν τηρείτε επαρκή μέτρα υγιεινής, ακολουθείτε υγιεινή δίαιτα και διατηρείτε καθαρό το έντερο και το ήπαρ σας, η γρίπη δεν θα γίνει ποτέ ασθένεια απειλητική για τη ζωή σας. Από την άλλη, η λήψη του αντιγριπικού εμβολίου δημιουργεί προϋποθέσεις  για παθήσεις. Όλα τα εμβόλια είναι τοξικά και αποτελούν ωρολογιακή βόμβα που θα εκραγεί μόλις έρθει η ώρα της.

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Andreas Moritz “Το πλήρες βιβλίο της Εναλλακτικής Ιατρικής», εκδόσεις Διόπτρα)

Από τον Δρ Brownstein – Ιατρό Ολιστικής Ιατρικής

Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, ταξίδεψα στο Σικάγο για να δώσω μια διάλεξη σε συναδέλφους μου. Με ρώτησαν τι σκεφτόμουν για την τεκμηριωμένη ιατρική. Στην πραγματικότητα, έχω συχνά κατηγορηθεί από τους συμβατικούς συναδέλφους μου, επειδή ισχυρίζονται ότι δεν χρησιμοποιώ την τεκμηριωμένη ιατρική. Φυσικά, διαφωνώ με τη δήλωση αυτή, είμαι πάντα ενημερωμένος, διαβάζοντας την ιατρική βιβλιογραφία και είμαι στην ευχάριστη θέση να επισημάνω τα αποδεικτικά στοιχεία που υποστηρίζουν την εκ μέρους μου χρήση της ολιστικής ιατρικής. Τα βιβλία μου και άλλα δικά μου άρθρα περιέχουν πολλές αναφορές που υποστηρίζουν την ιατρική την οποία ασκώ.

Ωστόσο, έχω αντίθετη άποψη όταν οι συμβατικοί γιατροί ισχυρίζονται ότι η τεκμηριωμένη ιατρική υποστηρίζει τη χρήση των στατινών στη θεραπεία / πρόληψη των καρδιακών παθήσεων. Στην πραγματικότητα, η τεκμηριωμένη ιατρική, όταν μελετηθεί αντικειμενικά, θα αποκαλύψει ότι αυτά τα φάρμακα, οι στατίνες, δεν πρέπει να συνταγογραφούνται ούτε για τη θεραπεία ούτε για την πρόληψη των καρδιακών παθήσεων . Ας δούμε τις κατευθυντήριες γραμμές για τις στατίνες. Οι νέες οδηγίες συνιστούν πως σχεδόν το ήμισυ των Αμερικανών ηλικίας άνω των 40, δηλαδή περισσότεροι από 50 εκατομμύρια άνθρωποι, μπορεί να είναι υποψήφιοι για τη λήψη ενός φαρμάκου στατίνης για να μειώσουν τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής. Έχω δημοσιεύσει σε αναρτήσεις μου στο διαδίκτυο, σε ενημερωτικά μου δελτία, και στο βιβλίο μου, «The Statin Disaster», ότι οι στατίνες αποτυγχάνουν σχεδόν στο 99 % των ατόμων που τις λαμβάνουν. Δεν μπορούν να βοηθήσουν ούτε στην πρόληψη καρδιακών προσβολών, ούτε έχει αποδειχθεί ότι μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να ζήσουν περισσότερο.

Στις 6 Οκτωβρίου 2015, σε ένα άρθρο στην εφημερίδα New York Times, ο τίτλος ήταν: «Η εξέταση της Καρδιάς με σάρωση μπορεί να τελειοποιήσει την εκτίμηση του κινδύνου σε ασθενείς που σκέπτονται τις στατίνες». Το άρθρο ανέφερε ότι μια νέα μελέτη για αξονική τομογραφία των στεφανιαίων αρτηριών, η οποία μπορεί να προσδιορίσει τις εναποθέσεις ασβεστίου στις αρτηρίες, μπορεί να βοηθήσει ώστε να καθοδηγηθούν όσοι παρέχουν υγειονομική περίθαλψη, στο κατά πόσο πρέπει ή όχι να συνταγογραφήσουν ένα φάρμακο στατίνης. Όταν υπάρχει μικρή ποσότητα ασβεστίου στις στεφανιαίες αρτηρίες, οι συγγραφείς βρήκαν μειωμένο κίνδυνο καρδιακών προσβολών. Ένας καρδιολόγος που γράφει στο άρθρο αναφέρει ότι χρησιμοποιεί την αξονική τομογραφία των στεφανιαίων, επειδή « Όλοι οι άλλοι βιοδείκτες είναι τελικά ασήμαντοι, σε σύγκριση με το δείκτη ασβεστίου { των στεφανιαίων αρτηριών }».Οπότε, προκύπτει το ερώτημα: είναι τεκμηριωμένο ότι η αυξημένη ποσότητα ασβεστίου στις στεφανιαίες αρτηρίες σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής νόσου; Η απάντηση είναι ναι. Υπάρχει όμως τεκμηρίωση ότι οι στατίνες βοηθούν στη μείωση των επιπέδων του ασβεστίου των στεφανιαίων; Δεν υπάρχει καμία. Στην πραγματικότητα, το αντίθετο είναι αληθές: η έρευνα έχει δείξει ότι η χρήση στατινών στην πραγματικότητα αυξάνει την εναπόθεση ασβεστίου στις στεφανιαίες αρτηρίες. ( 1 ) Ναι, πολύ σωστά το διαβάσατε. Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές ανέφεραν: ” … η αύξηση του ασβεστίου στις στεφανιαίες αρτηρίες ήταν ταχύτερη μεταξύ των συμμετεχόντων οι οποίοι ελάμβαναν στατίνες … ” Αυτή δεν ήταν η μόνη μελέτη που να αναφέρει το γεγονός αυτό. Άλλοι ερευνητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα: «Ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα τους στην οπισθοχώρηση της αθηρωματικής πλάκας, οι στατίνες προωθούν την ασβεστοποίηση της αθηρωμάτωσης των στεφανιαίων.» ( 2 ) Για να είμαστε δίκαιοι, οι συντάκτες της δεύτερης μελέτης υποστηρίζουν ότι οι στατίνες μπορούν να σταθεροποιήσουν τις αθηρωματικές πλάκες των στεφανιαίων. Ωστόσο, αυτό δεν έχει αποδειχθεί ακόμη και, αν αυτό είναι αλήθεια, είναι δύσκολο να δώσει μια θετική άποψη για τη χρήση των στατινών, όταν αποτυγχάνουν σχεδόν στο 99% αυτών που τις λαμβάνουν. Και, δεν συζητώ καν τις τρομερές παρενέργειες και το τεράστιο κόστος των φαρμάκων αυτών. Κύριοι, την επιστημονικά τεκμηριωμένη Ιατρική πρέπει να την χρησιμοποιούμε και να την αγκαλιάζουμε. Είναι πάρα πολύ κακό το γεγονός ότι η συμβατική ιατρική αποτυγχάνει να τη χρησιμοποιήσει, όταν πρόκειται για τις στατίνες (καθώς επίσης και για πολλές άλλες φαρμακευτικές θεραπείες). Τα αποδεικτικά στοιχεία πίσω από τις μελέτες για τις στατίνες θα πρέπει ουσιαστικά να εκθέτουν τις στατίνες ως μία από τις μεγαλύτερες αποτυχίες της σύγχρονης ιατρικής.

Περισσότερες πληροφορίες για τις στατίνες μπορείτε ένα βρείτε στο βιβλίο μου The Statin Disaster.

Δρ Brownstein

Ολιστική Ιατρική

– See more at: http://healthimpactnews.com/2015/cholesterol-lowering-statins-one-of-the-greatest-failures-of-modern-medicine/#sthash.3gNSApON.dpuf

Από το διαδικτυακό περιοδικό Health Impact News

Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό The Lancet, ο αριθμός των ανθρώπων που διαγιγνώσκονται με διαβήτη έχει τετραπλασιαστεί τα τελευταία 35 χρόνια. Περίπου 108 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν διαγνωστεί με διαβήτη το 1980 και 422 εκατομμύρια το 2014. Με βάση αυτό το ανησυχητικό στατιστικό εύρημα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) επέλεξε τον διαβήτη, ως το θέμα για την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας του 2016 με σκοπό την ευαισθητοποίηση, την πρόληψη και την αποτελεσματική διαχείριση αυτής .

Ενώ ο διαβήτης έχει αυξηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει εν τούτοις αυξηθεί εκθετικά στις αναπτυσσόμενες χώρες. Η αύξηση αυτή σχετίζεται με την υιοθέτηση της καθιστικής ζωής, καθώς και των κακών διατροφικών συνηθειών, όπως τα γρήγορα γεύματα με τροφές που περιέχουν υψηλές ποσότητες τεχνητών σακχάρων, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε παχυσαρκία και άλλες διαταραχές. Η παχυσαρκία, η υψηλή αρτηριακή πίεση, η υψηλή χοληστερίνη, και οι διαταραχές στο μεταβολισμό της γλυκόζης είναι τώρα συνολικά γνωστές ως μεταβολικό σύνδρομο. Η παχυσαρκία είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη διαβήτη. Ενώ η υγιεινή διατροφή είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση υγιούς μεταβολισμού της γλυκόζης του αίματος,η έρευνά μας έχει αποδείξει ότι η κατάλληλη συμπλήρωση με μικροθρεπτικές ουσίες είναι εξίσου απαραίτητη και μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες της ανάπτυξης του μεταβολικού συνδρόμου.

Η φρουκτόζη είναι ένα είδος σακχάρου που υπάρχει σε αφθονία στα επεξεργασμένα τρόφιμα. Συγκρίναμε τα αποτελέσματα ενός συγκεκριμένου μείγματος μικροθρεπτικών ουσιών και της μετφορμίνης (ένα κοινό αντιδιαβητικό φάρμακο) σε νεαρά ποντίκια που τρέφονταν με δίαιτα υψηλή σε φρουκτόζη2. Μετά από παρέλευση επτά εβδομάδων, τα ποντίκια που ελάμβαναν το μείγμα των μικροθρεπτικών ουσιών εμφάνισαν μείωση 4% στη συγκέντρωση φρουκτοζαμίνης αίματος, ενώ η ομάδα της μετφορμίνης είχε μια αύξηση κατά 15% στην φρουκτοζαμίνη. Η συγκέντρωση φρουκτοζαμίνης αίματος αντικατοπτρίζει μεταβολές στην γλυκόζη του αίματος στη διάρκεια των προηγούμενων μίας έως δύο εβδομάδων.

Ο αριθμός των ανθρώπων που πάσχουν από διαβήτη αυξάνεται ραγδαία. Έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Dr Rath, αποδεικνύουν ότι οι μικροθρεπτικές ουσίες βοηθούν τόσο στην πρόληψη όσο και στη βελτίωση αυτής της ασθένειας του μεταβολισμού.

Επιπλέον, τα ποντίκια στην ομάδα της μετφορμίνης είχαν μειώσει τα επίπεδα της ινσουλίνης, ενώ η ομάδα που ελάμβανε το συμπλήρωμα μικροθρεπτικών έδειξε αποκατάσταση των επιπέδων της ινσουλίνης στο φυσιολογικό. Η συμπλήρωση με μικροθρεπτικές ουσίες έδειξε επίσης πρόσθετα οφέλη με μείωση της αρτηριακής πίεσης και της ολικής χοληστερίνης και αντιμετώπιση των συνεπειών των υψηλών ποσοστών φρουκτοζαμίνης, μειώνοντας έτσι την πιθανότητα της καρδιαγγειακής νόσου. Παρατεταμένα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορούν να οδηγήσουν σε σοβαρές διαβητικές επιπλοκές συμπεριλαμβανομένης της αθηροσκλήρωσης, του εγκεφαλικού επεισοδίου, της νεφρικής ανεπάρκειας, της νευροπάθειας, της καθυστερημένης επούλωσης πληγών, του καταρράκτη, και της μακροπρόθεσμης αναπηρίας. Αυτά τα προβλήματα συνιστούν, από μόνα τους, ασθένειες σοβαρές και καταστροφικές για την ποιότητα της ζωής του ασθενούς.

Η Συμβατική Ιατρική επικεντρώνεται σε φάρμακα που μειώνουν τεχνητά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Δεν αντιμετωπίζουν την αιτία αυτής της ολοένα αυξανόμενης ασθένειας. Ο διαβήτης μπορεί να είναι μια πολύ κερδοφόρα βιομηχανία για τις φαρμακευτικές εταιρείες,καθώς παράγει μια ποικιλία από επιπλοκές που απαιτούν πρόσθετες θεραπείες. Για παράδειγμα, σε μια άλλη πρόσφατη δημοσίευση στο περιοδικό British Medical Journal ερευνητές βρήκαν μια σημαντική συσχέτιση μεταξύ ενός φαρμάκου για τον διαβήτη και της αυξημένης συχνότητας εμφάνισης καρκίνου της ουροδόχου κύστης.

Η πλειοψηφία των ασθενών που πάσχουν από αναπηρία, η οποία σχετίζεται με τον διαβήτη, είναι μεταξύ 15-69 ετών, δεδομένο το οποίο προσθέτει μια τεράστια οικονομική επιβάρυνση στο κοινωνικό σύνολο, εξ αιτίας των ιατρικών εξόδων και των χαμένων ημερομισθίων. Σύμφωνα με τη μελέτη του Lancet, το ετήσιο συνολικό κόστος της υγειονομικής περίθαλψης για τη διαχείριση του διαβήτη υπολογίζεται να είναι $825 δισεκατομμύρια, με το μεγαλύτερο κόστος σε μεμονωμένες χώρες όπως στην Κίνα, τις
ΗΠΑ και την Ινδία.

Έχοντας αυτά υπ’ όψιν, θεωρούμε ότι τα ευρήματα της μελέτης μας, δίνουν ελπίδα ότι είναι δυνατή η πρόληψη και η διαχείριση του υψηλού σακχάρου στο αίμα, χωρίς τις καταστροφικές παρενέργειες των συνταγογραφούμενων φαρμάκων.

Στα πλαίσια της εκστρατείας που «τρέχει» αυτήν την περίοδο που έχει ώς σύνθημα τη φράση «Τερματίζουμε τις καρδιοπάθειες – Φυτεύουμε Φρουτόδεντρα» το Κίνημα Ζωής πραγματοποιεί μια σειρά διαλέξεων σε σχολικούς και άλλους χώρους . Στις 31 Ιανουαρίου η Μητρόπολη Κυρηνείας πραγματοποίησε εκδήλωση με θέμα: τους τρεις Ιεράρχες, τη φύση και τα γράμματα. Στη εκδήλωση συμμετείχε το Κίνημα Ζωής με τον Δρ. Γεώργιος Κατσώνης ο οποίος εξήγησε στους μικρούς μας φίλους «Πως να έχουμε τα κύτταρα μας ευτυχισμένα».

 

ΝΑ ΜΠΕΙ GALLERY