Η μακροπρόθεσμη αποτυχία των ορθόδοξων ιατρικών μεθόδων και η ολοένα εντεινόμενη αντίληψη της ματαιότητας και των κινδύνων της φαρμακοθεραπείας, έχουν στρέψει την προσοχή του κοινού προς τις χωρίς φάρμακα μεθόδους θεραπείας. Υπάρχει στις μέρες μας μια εκρηκτική δυσαρέσκεια σε σχέση με την υγεία, που, προς το παρόν, εκδηλώνεται με πιέσεις ενάντια στη χρήση επικίνδυνων φαρμάκων και χημικών ουσιών στα τρόφιμα, και ενάντια στην εκβιομηχανοποίηση των καλλιεργειών και άλλων επιπτώσεων προοδευτικού εκπολιτισμού.
Όμως, αυτή η επιθυμία αναχαίτισης των επικίνδυνων φαρμάκων και της χημικοποίησης των τροφών και του εδάφους, δε μας εξασφαλίζει αναγκαστικά ένα βελτιωμένο επίπεδο υγείας. Ο αγώνας αυτός χρειάζεται καθοδήγηση και συντονισμό, καθώς και την εύρεση μιας θετικής εναλλακτικής λύσης στη θέση του καθιερωμένου και αρνητικού ορθόδοξου συστήματος. Η φυσική θεραπεία είναι αυτή η λύση.
Τι είναι φυσική θεραπεία; Με λίγα λόγια, είναι μια μέθοδος θεραπείας των ασθενειών, χωρίς τη χρήση φαρμάκων ή χειρουργικών επεμβάσεων. Αλλά αυτή η επεξήγηση είναι πολύ απλοϊκή, γιατί η φυσική θεραπεία δεν είναι απλώς η αρνητική προσέγγιση της ασθένειας- είναι ένας θετικός τρόπος ζωής. Οι οπαδοί της φυσικής θεραπείας έχουν αυξηθεί, γιατί τα αποτελέσματα έχουν δείξει ότι υπάρχουν φυσικές μέθοδοι θεραπείας. Η φυσική θεραπεία είναι προληπτική ιατρική στην πιο αποτελεσματική και επιστημονική της μορφή. Βασίζεται στην ιδέα ότι ΜΟΝΟ Η ΦΥΣΗ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ και ότι μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό υπάρχει η απαραίτητη και ουσιαστική θεραπευτική δύναμη για την υπερνίκηση των ασθενειών. Μια συνηθισμένη έκφραση που ακούμε ακόμα είναι: Άσε τη φύση να κάνει τη δουλειά της. Ο Ιπποκράτης, ο Πατέρας της Ιατρικής, έλεγε: Φύσις μόνη θεραπεύει, και αυτός ο ισχυρισμός έχει αντέξει στη δοκιμασία των αιώνων.
Η άγνοια είναι το ύπουλο εμπόδιο προς την υγεία. Εκατομμύρια άνθρωποι δέχονται σαν φυσιολογικό ένα επίπεδο υγείας, που, ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση, βρίσκεται μόνο στα 60% του ιδανικού. Πολύ λίγοι άνθρωποι δοκιμάζουν ποτέ την πλήρη ζωτικότητα και τη χαρά της ζωής που είναι η κληρονομιά του ανθρώπου. Παρ' όλη τη δυσαρέσκεια με τη σημερινή κατάσταση, είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε σαν φυσιολογικό ένα χαμηλότερο επίπεδο υγείας, γιατί δεν έχουν πείρα κανενός άλλου.
Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε σαν ένα υγιές όλο. Όσο υπακούει στους φυσικούς νόμους για τους οποίους έχει φτιαχτεί το σώμα του, παραμένει ένα υγιές όλο- μέχρι και το θάνατο του ακόμα. Δυστυχώς όμως, όσο ο πολιτισμός προοδεύει, η συμμόρφωση στους φυσικούς νόμους υποχωρεί. Δείγματα αυτής της καταστρατήγησης των φυσικών νόμων βλέπουμε γύρω μας κάθε μέρα- πολλά μάλιστα έχουμε φτάσει να τα δεχόμαστε σαν αναπόφευκτα.
Όμως, ο εκφυλισμός της τροφής, της γης και των ζώων έχει πάρει τόσο ανησυχητικές διαστάσεις, ώστε οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να νιώθουν μια απέχθεια γι΄αυτή την κατάσταση και να τη διοχετεύουν σε ενεργό αντίδραση. Η στάση αυτή διδάσκεται εδώ και πολλά χρόνια από τους υποστηρικτές της φυσικής θεραπείας. Ο άνθρωπος είναι αυτό που τρώει- και αν καταναλώνει δηλητήρια, η υγεία του θα υποφέρει.
Τώρα, επιτέλους, οι πιέσεις του κόσμου και η απληστία του εμπορικού πνεύματος προκαλούν μια επιστροφή σε έναν πιο φυσικό τρόπο ζωής. Κάπου, με κάποιο τρόπο, πρέπει να βρεθεί μια απάντηση σ΄αυτό το πρόβλημα- μια απάντηση που να συμβιβάζεται με μια σύγχρονη κοινωνία. Η φυσική θεραπεία μπορεί να δώσει τις περισσότερες απαντήσεις που χρειάζεται αυτή τη στιγμή ο άνθρωπος.
Με την απομάκρυνση από τους φυσικούς νόμους βλέπουμε αναπόφευκτα, ότι ο άνθρωπος γίνεται ένα
φιλάσθενο ον. Η αρρώστια του αυξάνεται με κάθε παραβίαση των φυσικών νόμων που είναι φτιαγμένος να τηρεί. Η αντοχή του ανθρώπου είναι η αρετή και η αδυναμία του. Χωρίς αυτή την έμφυτη τάση του προς την υγεία, κατά πάσα πιθανότητα, ο άνθρωπος θα είχε πια εξαφανίσει τον εαυτό του σαν είδος. Όμως, ακριβώς αυτή τη δύναμη καταστέλλουν τα ορθόδοξα φάρμακα και υποβοηθά ο φυσικοθεραπευτής.
Η φυσικοθεραπευτική αναγνωρίζει ότι η ασθένεια είναι αποτέλεσμα της παραβίασης των φυσικών νόμων. Τρώμε πάρα πολύ, πίνουμε πάρα πολύ και δείχνουμε την ίδια επιείκεια στις απολαύσεις και στο κάπνισμα. Η ζωή μας γίνεται εναλλασσόμενα διαστήματα ημι-υγείας και ασθένειας, γιατί παραδινόμαστε στις απολαύσεις των αισθήσεων.
Στις περιόδους ημι-υγείας παίρνουμε διάφορα φάρμακα, που, δυστυχώς καταστέλλουν τα συμπτώματα της ασθένειας. Όταν αργότερα αρρωστήσουμε πραγματικά, η αγωγή έχει σκοπό να εξαλείψει μόνο τα συμπτώματα της ασθένειας, οπότε, με έναν συνδυασμό καταστολής των συμπτωμάτων και ενίσχυσης της θεραπευτικής δύναμης, ξεγελιόμαστε ότι ξαναβρήκαμε την υγεία μας. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια- και κανείς δεν το αντιλαμβάνεται ότι η αληθινή, γνήσια υγεία είναι σε πτώση. Οι ετήσιες στατιστικές που αποκαλύπτουν ολοένα και μεγαλύτερη εξάπλωση των ρευματισμών, της αρθρίτιδας, των νευρικών διαταραχών, των καρδιοπαθειών, κλπ, δείχνουν την αποτυχία της ιατρικής.
Η φυσική θεραπεία λοιπόν, επιμένει, ότι οι ασθένειες προκαλούνται από την εκτροπή από τους φυσικούς νόμους που σχετίζονται με τη δίαιτα, τη σωματική άσκηση, τον ήλιο, τον καθαρό αέρα και το περιβάλλον. Όταν αυτοί οι φυσικοί νόμοι τηρούνται, έχουμε σαν αποτέλεσμα την υγεία. Προφανώς, η θεραπεία μιας ασθένειας απαιτεί την επανόρθωση των παραβιάσεων των φυσικών νόμων και την εφαρμογή κάποιων κατάλληλων μεθόδων, που θα βοηθήσουν τη θεραπευτική δύναμη του οργανισμού, ώστε να υπερνικήσει την ασθένεια. Τέτοιες μέθοδοι είναι η νηστεία, η δίαιτα, η υδροθεραπεία, η χρήση του ήλιου και του αέρα, τα βότανα, τα βιο-χημικά φάρμακα, οι σωματικές ασκήσεις και χειρισμοί, η ηλεκτροθεραπεία, κλπ.
Η φυσικοθεραπευτική διαφέρει από την ιατρική σε πολλά σημεία. Η διάγνωση των ασθενειών είναι, στο μεγαλύτερο μέρος της, ίδια και στις δύο μεθόδους. Η μεγαλύτερη διαφορά τους έγκειται στην ερμηνεία των ασθενειών και αυτή η διάσταση ερμηνειών καταλήγει σε αντίθετες μεθόδους θεραπείας.
Οι ασθένειες, συνοπτικά, διαχωρίζονται σε οξείες και χρόνιες. Η φυσικοθεραπευτική αναγνωρίζει ότι οι οξείες ασθένειες-π.χ. κρυολογήματα, πυρετοί, αμυγδαλίτιδα, δερματικά εξανθήματα- είναι προσπάθειες της φύσης να αποτινάξει την ασθένεια. Οι οξείες ασθένειες είναι θεραπευτικές κρίσεις. Είναι καταστάσεις, κατά τις οποίες ο οργανισμός προσπαθεί να αποβάλει τα δηλητήρια τπου έχουν συσσωρευτεί, λόγω ανθυγιεινού τρόπου ζωής. Επομένως, οι οξείες ασθένειες είναι ωφέλιμες και αντιμετωπίζοντας αυτές τις παθήσεις με νηστεία, δίαιτα, υδροθεραπεία κλπ, ο φυσικοθεραπευτής σέβεται και βοηθά αυτή τη διαδικασία αυτοκαθαρισμού.
Η φυσικοθεραπευτική λοιπόν βασίζεται στη θεωρία, ότι οι ασθένειες είναι αποτέλεσμα της μη τήρησης των νόμων της φύσης και ότι οι οξείες ασθένειες είναι μια ωφέλιμη προσπάθεια από μέρους της φύσης να αποβάλει τις άχρηστες και συχνά βλαβερές ουσίες, που έχουν συσσωρευτεί μέσα στον οργανισμό.
Η ορθόδοξη ιατρική αγωγή της οξείας ασθένειας συνίσταται σε διάφορα κατασταλτικά μέτρα, αφού ο κύριος σκοπός της είναι η αναγνώριση και εξάλειψη των συμπτωμάτων. Τα αίτια της ασθένειας, η καταπάτηση δηλαδή των φυσικών νόμων, δεν αγγίζονται ( αντίθετα μάλιστα επιδεινώνονται ) από την ιατρική αγωγή. Η κατ’ επανάληψη καταστολή της οξείας ασθένειας δημιουργεί χρόνιες ασθένειες.
Είναι λοιπόν παράξενο που οι χρόνιες ασθένειες ( οι ρευματισμοί και τα αρθριτικά είναι δύο κοινά παραδείγματα ) βρίσκονται σε συνεχή άνοδο; Αυτή η αύξηση των χρόνιων ασθενειών είναι το βασικό αίτιο της μεγάλης ανάπτυξης της φυσικοθεραπευτικής. Γιατί, δυστυχώς, τα θύματα αυτών των ασθενειών ( απογοητευμένα από την αλλοπαθητική ) αυξάνουν συνεχώς τον αριθμό των οπαδών των φυσικοθεραπευτικών μεθόδων.
Δεδομένου ότι όλα τα φάρμακα είναι τοξικά, δεν είναι περίεργο που, με την κατασταλτική τους δράση πάνω στις ασθένειες, έχουν δημιουργήσει μια λαθεμένη εντύπωση για την αποτελεσματικότητα τους στους ιατρικούς κύκλους. Έτσι όμως θα μπορούσαν να υποτιμηθούν οι θετικές επιδράσεις μιας γενικότερης κοινωνικής βελτίωσης και να υπερτιμηθούν τα θεαματικά αποτελέσματα των θαυματουργών φαρμάκων- ενώ παράλληλα, οι μακροπρόθεσμες κατασταλτικές επιδράσεις των φαρμάκων μερικές φορές παραβλέπονται ή καλύπτονται λόγω του χρόνου που χρειάζονται για να εκδηλωθούν.
Ο αναγνώστης θα έχει αντιληφθεί ότι η φυσικοθεραπευτική βασίζεται πολύ λίγο, ή και καθόλου, πάνω στη μικροβιακή θεωρία των ασθενειών. Φυσικά, μικρόβια και βακτηρίδια υπάρχουν και αυξάνονται σε περίπτωση ασθενείας. Πιστεύουμε όμως, ότι τα μικρόβια και τα βακτηρίδια δεν είναι το αίτιο των ασθενειών, αλλά ότι ο οργανισμός θα πρέπει να βρίσκεται ήδη σε κατάσταση κακής υγείας, ώστε η επαφή με τα μικρόβια ( μόλυνση) να επιφέρει την ασθένεια. Έχει αποδειχθεί ότι τα άτομα που είναι καλά στην υγεία τους έχουν μέσα στον οργανισμό τους τα ίδια εκείνα μικρόβια, που υποτίθεται προκαλούν τις ασθένειες. Μικροβιακή μόλυνση μπορεί να συμβεί μόνον όταν ο οργανισμός είναι ήδη υπερφορτωμένος με συσσωρευμένα δηλητήρια και υπάρχει γόνιμο έδαφος για τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση το σώμα προσπαθεί να εξαλείψει τη μόλυνση με μια θεραπευτική κρίση ( οξεία ασθένεια).
Αυτή η επανάληψη του ότι οι ασθένειες είναι αποτέλεσμα της καταπάτησης των θεμελιωδών νόμων της φύσης είναι απαραίτητη, γιατί είναι η βάση της φιλοσοφίας της φυσικής θεραπείας.
Τα νοσοκομεία θεωρούνται οι πιο πιθανές πηγές μολύνσεων- ιδιαίτερα όλες οι περιπτώσεις αδενικού πυρετού έχουν προέλθει από νοσοκομεία. Δεν είναι δύσκολο να βρούμε το λόγο, αν σκεφτούμε ότι οι ασθενείς έχουν ήδη χαμηλή ζωτικότητα όταν μπαίνουν στα νοσοκομεία και εκεί υποβάλλονται σε φαρμακοθεραπεία.
Η σύγχρονη φυσικοθεραπευτική ασχολείται με την εφαρμογή των πανάρχαιων νόμων, ερμηνευμένων κάτω από το φως της γνώσης και της εμπειρίας. Ακολουθεί την ψυχρή λογική του αιτίου και του αποτελέσματος και η επιτυχία της οφείλεται ολοκληρωτικά στο ότι εργάζεται σε αρμονία με τη φύση.
Δεδομένου ότι η υγεία, κατά ένα μεγάλο μέρος, βασίζεται στη σωστή διατροφή, η φυσικοθεραπευτική τονίζει ότι η ανθρωπότητα πρέπει να επιλύσει ένα από τα πιο πιεστικά της προβλήματα. Δε δεχόμαστε ότι η χημικοποιημένη γεωργία και η εκβιομηχανοποιημένη κτηνοτροφία είναι μια οικονομική αναγκαιότητα. Αυτοί που το δέχονται, θα πρέπει επίσης να δεχτούν ένα χαμηλότερο επίπεδο υγείας, καθώς και την ηθική ευθύνη για τη φθορά της γης και των ζώων.
Για να συνοψίσουμε, ο φυσικοθεραπευτής, αντί να χρησιμοποιεί φάρμακα για να καταστείλει τις ασθένειες, καταφεύγει σε μεθόδους που βρίσκονται σε αρμονία με τη φύση, και αυτές είναι:
Νηστεία.Υδροθεραπεία. Τεχνικές χαλάρωσης. Δίαιτα. Βοτανοθεραπεία. Ασκήσεις. Χειριστικά συστήματα (που καλύπτουν την οστεοπαθητική, ή τη χειροπρακτική και τις νευρομυικές τεχνικές).
