Αναφορά κυπριακής ομάδας: Κίνημα Ζωής Κύπρου

25/5/2015

Αεροδρόμιο Κρακοβίας, αναμένοντας την πτήση μας για τη Βιέννη.

Επιστρέφουμε από την ετήσια εκδήλωση του Ιδρύματος Dr Rath στο Άουσβιτς. Αυτή τη φορά η εικόνα ήταν διαφορετική, αφού η βασική αρχική εκδήλωση ήταν ανοιχτή για το κοινό της πόλης του Άουσβιτς. Μείναμε σε διαφορετικό ξενοδοχείο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Σίγουρα καλύτερες συνθήκες και καλύτερο φαγητό, αν και τα γεύματα  για τους χορτοφάγους υστερούσαν όπως πάντα.

Η αίθουσα της εκδήλωσης ήταν σχετικά μικρή και βρισκόταν στο ίδιο το ξενοδοχείο όπου μέναμε. Γέμισε τελικά η αίθουσα  με 150 περίπου άτομα. Οι ομιλίες μαγνητοσκοπήθηκαν και ελπίζω να τις έχουμε σύντομα στο διαδίκτυο. Μίλησαν όπως πάντα αρχικά οι επιζήσαντες και στη συνέχεια μίλησαν ο Jose, O Paul, η Αλεξάνδρα* και φυσικά ο Δρ Rath, o οποίος συνέδεσε την απληστία της IG Farben, που προκάλεσε τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, με όλες τις συνέπειες που είχε, με την σημερινή απληστία των οικονομικών καρτέλ, που εμποδίζουν τις ανακαλύψεις για φυσική υγεία και φυσικές επιστημονικά τεκμηριωμένες θεραπείες, να φτάσουν στον κόσμο και να γίνουν κύριο ρεύμα στην Ιατρική.

Ήταν μια επιτυχημένη εκδήλωση με καλή οργάνωση. Εκτός από τους προσκεκλημένους από άλλες χώρες όπως ήμασταν εμείς, ταξίδεψαν στο Άουσβιτς περίπου 15 άτομα από τα γραφεία του Ιδρύματος Dr Rath στο Heerlen της Ολλανδίας. Γνωρίσαμε κάποια καινούρια πρόσωπα και συνδεθήκαμε κάπως περισσότερο με την νέα γενιά, την Κάρμεν, την Παολίνα και την Μπαουκε καθώς επίσης και με την ομάδα των Ιταλών.

Η αρχική εκδήλωση έγινε Παρασκευή βράδυ. Το Σάββατο το πρωί μαζευτήκαμε πλέον μόνο τα πρόσωπα από το Ίδρυμα και οι φιλοξενούμενοι από άλλες χώρες, μαζί με τους επιζήσαντες.  Εκεί μετά από μια εισαγωγή του Paul και του Jose μίλησαν οι φιλοξενούμενοι, παρουσιάζοντας το έργο που επιτελούν ο καθένας στη δική του χώρα. Αρχικά μίλησε ο πανύψηλος Rantu από την Ρουμανία, τον οποίον γνωρίσαμε για πρώτη φορά από κοντά. Είναι καλός, άνετος, μιλά καλά αγγλικά και έχει τη δυνατότητα να μιλά εκ του προχείρου τουλάχιστον για τα πράγματα που ξέρει καλά. Στην ουσία εργάζεται σχεδόν μόνος του στην Ρουμανία πάνω σε ένα πρόγραμμα προστασίας των δασών της χώρας από την καταλήστευση από τις ξένες, κυρίως αυστριακές εταιρείες ξυλείας.

Μετά μίλησε ο Mauro από την Ιταλία, ο οποίος χειρίζεται τη σελίδα του Facebook στην Ιταλία, όπου γράφει κυρίως πολιτικά και οικονομικά θέματα. Χειρίζεται επίσης ένα πρόγραμμα που ξεκίνησαν εκεί στην Ιταλία για τη χρήση του υδρογόνου στα αυτοκίνητα με απλό και εύκολο τρόπο, που  να μπορεί κάποιος να το κατασκευάσει και μόνος του. Στόχος είναι η εξοικονόμηση μέχρι 50%  στην κατανάλωση καυσίμων.

Στη συνέχεια μίλησα εγώ (Γ. Κατσώνης) ως εκπρόσωπος του Κινήματος Ζωής Κύπρου. Έκανα μια σύνδεση της πολιτικής και οικονομικής κατάστασης στην Κύπρο με τα πεπραγμένα του Κινήματος μας. Όπως πάντα εντυπωσιάστηκαν όλοι με το πόσα πολλά πράγματα κάνουμε στην Κύπρο, σε τόσους διαφορετικούς τομείς. Ο ίδιος ο Rath αναφέρθηκε μετά στη δραστηριότητα μας, θέτοντας την ως παράδειγμα για τις άλλες χώρες και για τους νεώτερους. Είπε χαρακτηριστικά ότι ακούγοντας την δική μας ομιλία «νόμιζε ότι δεν θα τελειώσει ποτέ» (τόσες πολλές δράσεις είχαμε περιγράψει). Επίσης η Πολωνέζα η Παολίνα ενθουσιάστηκε με τα όσα κάνουμε. Και οι τρείς οι νεαρές θέλουν να έρθουν στην Κύπρο.

Ο Δρ Rath κατάφερνε και πάλι όπως και πάντα, να ανακεφαλαιώνει, να συνδέει απόψεις και στο τέλος  να θέτει με σαφήνεια τους στόχους.

Φυσικά το απόγευμα του Σαββάτου επισκεφτήκαμε όλοι μαζί όπως πάντα το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς και του Μπιρκενάου που βρίσκεται σε απόσταση μερικών μόνο χιλιομέτρων. Μαζί μας, ακούραστοι, οι επιζήσαντες του Άουσβιτς. Παρά την ηλικία τους ακολούθησαν κανονικά όλη την πορεία ξενάγησης στο χώρο του στρατοπέδου του θανάτου. Παρόλο που συμμετείχα για τρίτη φορά η συγκίνηση και τα έντονα συναισθήματα ήταν πάλι τα ίδια. Κάθε φορά ακούμε την ξενάγηση από διαφορετικό ξεναγό και επομένως κάθε φορά τα ακούμε με διαφορετικό τρόπο. Χωριστήκαμε σε γερμανόφωνη και αγγλόφωνη ομάδα με μια γυναίκα ξεναγό σε κάθε ομάδα. Όπως ανάφερε μετά, με ικανοποίηση,  ο Δρ Rath, η δική τους ξεναγός στο γερμανόφωνο γκρουπ ήξερε πλέον και ανάφερε ότι ουσιαστικά οι κρατούμενοι βρίσκονταν εκεί και δούλευαν ως σκλάβοι στα εργοστάσια της IG Farben.  Τα προηγούμενα χρόνια είτε δεν ήξεραν είτε απλώς δεν αναφέρονταν σε αυτό το γεγονός.

Στη διάρκεια της πορείας στο Άουσβιτς άρχισε να βρέχει. Παρόλη τη βροχή πήγαμε μετά με το λεωφορείο και  στο Μπιρκενάου. Περπατήσαμε μέσα στην βροχή. Μαζί μας ήρθε μόνο μια κυρία από τους επιζήσαντες ενώ οι υπόλοιποι έμειναν στο λεωφορείο.  Επισκεφτήκαμε ειδικά ένα θάλαμο που στέκει όρθιος ακόμα από τότε στα χρόνια της ανθρώπινης εξαθλίωσης. Ήταν ο θάλαμος όπου αυτή η κυρία κρατήθηκε σε ηλικία 10 χρόνων μαζί με πολλά άλλα παιδιά της ηλικίας της. Κάποια στιγμή προχώρησε μόνη της μακριά από όλους εμάς προς την άκρη του θαλάμου, και έβγαλε ένα αγαλματίδιο με τη μορφή ενός αγγέλου και το τοποθέτησε στο ξύλινο «κρεβάτι» στο οποίο κοιμόταν πριν από 70 χρόνια μαζί με άλλα παιδιά. Σε εκείνο το κρεβάτι άφησε την τελευταία του πνοή ένα άλλο κοριτσάκι, η Elenka, που δεν άντεξε την πείνα και τις κακουχίες. Στη μνήμη αυτού του παιδιού αφιέρωσε τον  άγγελο, η ηλικιωμένη πλέον, παιδική της φίλη.

Την άλλη μέρα, Κυριακή πρωί είχαμε μια ακόμα συγκέντρωση, χωρίς τους επιζήσαντες αυτή τη φορά, όπου έγινε μια ανακεφαλαίωση της όλης εκδήλωσης, εξέφρασαν τις εντυπώσεις τους οι νεώτεροι που ήρθαν για πρώτη φορά στο Άουσβιτς, και έγιναν τοποθετήσεις από όλους μας, αλλά και από τον Δρα Rath και την Αλεξάνδρα για την πορεία μας στο μέλλον, για τους στόχους, τις ευθύνες και το καθήκον που έχουμε να διαδώσουμε, αφ’ ενός μεν την επιστημονική γνώση και, αφ’ ετέρου την αλήθεια για τη δράση των οικονομικών καρτέλ, τα οποία, και τώρα, όπως και τότε, δυναστεύουν την ανθρωπότητα . Η επιχειρηματική απληστία παραμένει και σήμερα η κύρια αιτία πίσω από πολέμους και πίσω από την προσπάθεια οικονομικής υποδούλωσης των λαών. Μοιάζει σήμερα η ανθρωπότητα σαν ένα παγκόσμιο στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου ολοένα και μεγαλύτερες μάζες ανθρώπων εξαθλιώνονται. Εργάζονται από το πρωί μέχρι το βράδυ σχεδόν σαν σκλάβοι, χωρίς δικαιώματα και συλλογικές συμβάσεις. Επιπλέον σε ολόκληρη την ανθρωπότητα οι άνθρωποι ταλαιπωρούνται από τα χημικά φάρμακα χωρίς να θεραπεύονται, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες (110 χιλιάδες μόνο στην Αμερική) πεθαίνουν κάθε χρόνο από τις παρενέργειες των χημικών φαρμάκων, τα οποία παράγουν και διαθέτουν, μεταξύ άλλων, οι ίδιες εκείνες εταιρείες πού πραγματοποιούσαν ιατρικά πειράματα στο Άουσβιτς (βλέπε BAYER).

Αυτές οι σκέψεις και αυτοί οι παραλληλισμοί αυξάνουν το βάρος που πέφτει και στους δικούς μας ώμους. Η δράση μας πρέπει να ενδυναμωθεί σε όλους τους τομείς. Πρέπει να βάλουμε και εμείς το λιθαράκι μας στην προσπάθεια αφύπνισης ενός κόσμου παραδομένου στην προπαγάνδα των ΜΜΕ. Σε τι διαφέρει άραγε η σημερινή παραπληροφόρηση και παραπλάνηση των μαζών από την οργανωμένη προπαγάνδα των ναζί; Το ίδιο οργανωμένη και δυστυχώς αποτελεσματική σε μεγάλο βαθμό είναι η προπαγάνδα και η πλύση εγκεφάλου που επιχειρούν τα οικονομικά καρτέλ τα οποία ελέγχουν πλήρως τα ΜΜΕ.

Οφείλουμε όμως μέσα από τα μέσα δικτύωσης στο ιντερνέτ και με τη δράση μας μέσα στην κοινωνία, να κάνουμε την προσπάθεια μας.

Για την κυπριακή εθελοντική ομάδα,

Κίνημα Ζωής Κύπρου

Γεώργιος Κατσώνης

Ομοιοπαθητικός Ιατρός (Μ.D.), Σύμβουλος Κυτταρικής Ιατρικής

*Αναφερόμενος στους:

Paul Anthony Taylor – Διευθύνων Σύμβουλο του ιδρύματος Dr. Rath Health Foundation

Jose Serrula Garrido – Διεθνής Συντονιστής του ιδρύματος Dr. Rath

Dr. Aleksandra Niedzwiecki – Διευθύντρια στο ερευνητικό κέντρο Dr. Rath Research Institute

 (να μπει Gallery)