Η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη “εορτάζεται” κάθε χρόνο στις 14 Νοεμβρίου. Είναι η ημέρα η οποία έχει οριστεί εδώ και 25 χρόνια από τη Διεθνή Ομοσπονδία Διαβήτη (IDF) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) ως η επίσημη ημερομηνία για την ενημέρωση των πολιτών για τον Διαβήτη.

Σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη το 2015 είχαμε 415 εκατομμύρια άτομα με Διαβήτη και το 2040 αναμένεται αύξηση στα 642 εκατομμύρια, μια αύξηση του 55% ή 1 στους 10 ενήλικες.

Στην Ευρώπη του 2015 είχαμε 59.8 εκατομμύρια άτομα με Διαβήτη (9.1%) και αναμένεται το 2040 να έχουμε 71.1 εκατομμύρια άτομα με Διαβήτη (10.7%).

Στην Κύπρο από επιδημιολογική μελέτη του 2003 αναφέρονται ποσοστά κοντά στο 10.3%. Το κόστος, η παγκόσμια δηλαδή δαπάνη, που χρειάστηκε για την θεραπεία του Διαβήτη και αντιμετώπιση των επιπλοκών του το 2015 έφτασε τα 673 δισεκατομμύρια δολλάρια.

Είναι προφανώς μια “χρυσοφόρα” ασθένεια για όσους ασχολούνται με το εμπόριο της ασθένειας. Επιπλέον πρέπει να παρατηρήσουμε το εξής: Aφού κάθε χρόνο που “γιορτάζουμε” την Παγκόσμια Μέρα Διαβήτη ακούμε τα ίδια νούμερα, τα οποία μας πληροφορούν για τεράστιες αυξήσεις στoν αναμενόμενο στο μέλλον αριθμό των ανθρώπων που θα πάσχουν από διαβήτη, είναι πολύ λογικό να συμπεράνουμε ότι οι πρακτικές που ακολουθούνται από τη συμβατική ιατρική για την αντιμετώπιση του διαβήτη είναι τουλάχιστον αναποτελεσματικές. Είναι δεδομένο άλλωστε ότι με τις συμβατικές αγωγές κανένας διαβητικός δεν θεραπεύεται. Απλά η αρρώστια συντηρείται και διαιωνίζεται. Παίρνοντας οι διαβητικοί τα διάφορα χημικά φάρμακα προσπαθούν να κρατήσουν το σάκχαρο σε χαμηλότερα επίπεδα για να μειωθούν οι επιπλοκές του διαβήτη. Υποφέρουν όμως τελικά από όλες τις παρενέργειες των αντιδιαβητικών φαρμάκων.

Στην περίπτωση εμφάνισης επιπλοκών από διάφορα όργανα είναι και πάλι πλημμελής η αντιμετώπιση, με αποτέλεσμα κάποιοι ασθενείς να οδηγούνται σε ακρωτηριασμούς, τύφλωση κλπ. Η πλημμελής και μη αποτελεσματική αντιμετώπιση του διαβήτη αλλά και των επιπλοκών του οφείλεται στο γεγονός ότι ο συμβατικός τρόπος σκέψης δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του σύγχρονες ανακαλύψεις επιστημονικά τεκμηριωμένες. Αυτές οι καινούριες και τεκμηριωμένες γνώσεις αφορούν τη χρήση συνέργειας μικροθρεπτικών ουσιών, τόσο για την πρόληψη του διαβήτη όσο και για την αντιμετώπιση αυτής της ασθένειας και των επιπλοκών της. Είναι οι γνώσεις που έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα το Dr Rath Research Institute. Η “ατυχία” είναι ότι αυτός ο τεκμηριωμένος επιστημονικά τρόπος αντιμετώπισης του διαβήτη και των επιπλοκών του στηρίζεται σε συνδυασμό μικροθρεπτικών ουσιών, έχει να κάνει δηλαδή με βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, μέταλλα, φυτοθρεπτικά κλπ. Όλα αυτά όμως είναι φυσικές ουσίες που δεν μπορούν να πατενταριστούν και επομένως η χρήση τους θίγει τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από την ασθένεια του διαβήτη.

Και σε αυτήν την περίπτωση, όπως και στον καρκίνο και στις καρδιοπάθειες, ο άνθρωπος και η υγεία του και η ζωή του, μπαίνουν πιο χαμηλά από το οικονομικό κέρδος και από τα συμφέροντα των μετόχων των φαρμακευτικών εταιρειών.